ب ـ گريه بر پسرش

۳۲۳.امام صادق عليه السلام :چون ابراهيم فرزند پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در گذشت ، چشمان پيامبر خدا صلى الله عليه و آله اشكبار شد و سپس فرمود : «چشم ، اشك مى ريزد و دل مى سوزد ؛ امّا چيزى نمى گوييم كه خدا را ناخشنود سازد . ما براى تو ـ اى ابراهيم ـ اندوهناكيم» . ^۱

ج ـ گريه بر عمويش حمزه

۳۲۴.سير أعلام النبلاءـ به نقل از جابر ـ :پيامبر صلى الله عليه و آله چون حمزه را كشته ديد ، گريست و چون بدن مُثله شده او را ديد ، صدايش به گريه بلند شد .

د ـ گريه بر فاطمه بنت اسد

۳۲۵.امام صادق عليه السلام :روزى پيامبر خدا صلى الله عليه و آله نشسته بود كه امير مؤمنان عليه السلام گريه كنان نزد او آمد . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به او فرمود : «چرا گريه مى كنى ؟».
گفت : مادرم فاطمه از دنيا رفت .
پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : «به خدا سوگند ، و مادر من [هم بود]» . آن گاه به سرعت، خود را به خانه رساند و چشمش كه به او افتاد، گريست . سپس به زنان دستور داد كه او را غسل دهند .