۱۴۱.امام صادق عليه السلام :انسان به سبب كثرت گناهانش ، فاصله او با بهشت ، بيش از فاصله فرش تا عرش است ؛ امّا همين كه بر اثر پشيمانى از آنها ، از ترس خداوند عز و جل بگريد ، فاصله اش با آن نزديك تر از فاصله پلك او با تخم چشمش مى شود .

۱۴۲.امام على عليه السلام :گريه بر سه گونه است : يكى از ترس خدا ، ديگرى براى فرار از گناه ، و ديگر از ترس جدايى . گريه نخست، كفّاره گناهان است . دومى پاك كننده عيب هاست و سومى پيوستن است ، همراه با خشنودىِ محبوب . ثمره كفّاره گناهان ، رهيدن از كيفرهاست . ثمره پاكى از عيب ها ، نعمت جاويدان [ ــِ بهشت] و [رسيدن به ]درجه بالاست و ثمره پيوستنِ همراه با خشنودى محبوب ، ديدن است و افزونى .

5 / 2

روشنايى دل

۱۴۳.امام على عليه السلام :گريستن از ترس خدا ، دل را روشنايى مى بخشد و از بازگشت به گناه ، مصون مى دارد .

۱۴۴.امام صادق عليه السلام :روشنايى دل را جُستم و آن را در انديشيدن و گريستن يافتم .