1.تَقَدَّمَ عَبدُ اللَّهِ وعَبدُ الرَّحمنِ الغِفارِيّانِ ، وأحَدُهُما يَقولُ : قَد عَلِمَت حَقّاً بَنو غِفَارِ وخِندِفٌ بَعدَ بَني نِزارِلَنَضرِبَنَّ مَعشَرَ الفُجّارِ بِالمَشرَفِيِّ وَالقَنَا الخَطّارِ فَقاتَلا حَتّى‏ قُتِلا رَحمَةُ اللَّهِ عَلَيهِما (مثير الأحزان : ص ۵۸. نيز، ر . ك : الأمالى ، صدوق : ص ۲۲۴ ح ۲۳۹) .

2.ثُمَّ خَرَجَ ... عَبدُ الرَّحمنِ بنُ عُروَةَ ، وَجَعَلَ يَقولُ : قَد عَلِمَت حَقّاً بَنو غِفارِ وخِندِفٌ بَعدَ بَني نِزارِلَأَضرِبَنَّ مَعشَرَ الأَشرارِ بِالمَشرَفِيِّ الصّارِمِ البَتّارِ ثُمَّ قاتَلَ حَتّى‏ قُتِلَ (مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمى : ج ۲ ص ۲۲ ؛ بحار الأنوار : ج ۴۵ ص ۲۸) .

3.ر.ك: تاريخ الطبرى : ج ۵ ص ۴۴۶ ، مقتل الحسين عليه السلام ، خوارزمى : ج ۲ ص ۲۴ .

4.ر.ك: أنساب الأشراف : ج ۳ ص ۳۸۲ ؛ الملهوف : ص ۱۶۳ و در نسخه‏اى «عمر» .

5.ر.ك: دانش‏نامه امام حسين عليه السلام: ج ۱۲ ص ۱۲۰ (بخش سيزدهم / فصل دوازدهم / زيارت امام عليه السلام در اوّل رجب) .

6.تاريخ الطبرى : ج ۵ ص ۴۴۶ ، أنساب الأشراف : ج ۳ ص ۳۸۲ .

7.ر . ك : ص ۹۱۵ ح ۲۱۱۰ (زيارت دوم، به روايت الإقبال) و دانش‏نامه امام حسين عليه السلام: ج ۱۲ ص ۱۲۰ (بخش سيزدهم / فصل دوازدهم / زيارت امام عليه السلام در اوّل رجب).

8.ر . ك : ج ۱ ص ۶۸۳ (بخش چهارم / فصل هفتم / آمدن چهار نفر از كوفه به همراه طرمّاح بن عَدى به سوى امام عليه السلام) .