۱۹.كشف اليقينـ به نقل از عبّاد بن عبد اللّه اسدى ـ: شنيدم كه امير مؤمنان بر منبر مى فرمود: «هيچ مردى از قريش نيست، مگر اين كه يك يا دو آيه درباره او نازل شده است».
مردى (ابن كوّاء) كه پايين پاى منبر نشسته بود ، گفت : درباره خود تو ، چه نازل شده است؟
امام عليه السلام خشمگين شد و فرمود : «بدان كه اگر در حضور مردم از من نمى پرسيدى، جوابت را نمى دادم. واى برتو! آيا سوره هود را مى خوانى [كه مى فرمايد :] «آيا كسى كه از جانب پروردگارش بر حجّتى روشن است و شاهدى از [خويشان] او ، پيرو آن است ...» ؟ پيامبر خدا داراى بيّنه است و من شاهد خودى او هستم. ۱
۲۰.امام باقر عليه السلام :آن كسى كه از جانب پروردگارش بيّنه دارد، پيامبر خداست و آن كسى كه پيرو او و شاهدى از [خاندان] ايشان است ، امير مؤمنان است و سپس يكايك اوصياى او .
۲۱.بحار الأنوارـ به نقل از عبد اللّه بن عطاء ـ: من با امام باقر عليه السلام در مسجد النبى نشسته بودم كه ديدم پسر عبد اللّه بن سلاّم ، در گوشه اى نشسته است. به امام باقر عليه السلام عرض كردم : مى گويند كه پدر اين مرد ، همان كسى است كه علم كتاب نزد اوست.
امام فرمود : «نه؛ بلكه آن كس، امير مؤمنان على بن ابى طالب عليه السلام است كه اين آيه درباره او نازل شده است : «آيا كسى كه از جانب پروردگارش بر حجّتى روشن است و شاهدى از [خويشان] او ، پيرو آن است ...» . پيامبر صلى الله عليه و آله از جانب پروردگارش بيّنه اى داشت و امير مؤمنان على بن ابى طالب ، شاهدى از جانب او بود» .
1 / 4
اطلاع علماى بنى اسرائيل و ايمان آوردن شمارى از دانايان اهل كتاب
قرآن
«و [ وصفِ ]آن در كتاب هاى پيشينيان آمده است . آيا براى آنان، اين خود دليلى روشن نيست كه علماى بنى اسرائيل ، از آن اطّلاع دارند؟» .
1.مجلسى رحمه الله در ذيل اين حديث ، مى گويد : ابن بطريق در المستدرك گفته است : حافظ ابونعيم ، به سند خود از عبّاد و نيز ابو مريم و همچنين صبّاح بن يحيى و عبد اللّه بن عبد القدّوس از اعمش و او از منهال بن عمر ، نظير اين روايت را نقل كرده اند.
