فصل يكم : آموزش در مكتب پيامبر صلى الله عليه و آله
الف ـ اهتمام فراوان پيامبر صلى الله عليه و آله به آموزش على عليه السلام
۸۰۶.امام على عليه السلام :هر گاه از پيامبر خدا مى پرسيدم ، پاسخم را مى داد و هر گاه خاموش مى ماندم و پرسش هايم پايان مى يافت ، خود برايم آغاز به سخن مى كرد . ۱
۸۰۷.امام على عليه السلام :همه ياران پيامبر صلى الله عليه و آله اين گونه نبودند كه از او بپرسند و درخواست فهم و دانش كنند؛ بلكه دوست داشتند كه عربى باديه نشين يا از راه رسيده اى بيايد و از وى پرسش كند تا آنان بشنوند ؛ امّا من هيچ نكته اى به خاطرم نمى رسيد ، مگر آن كه از وى درباره آن مى پرسيدم و آن را به حافظه مى سپردم . ۲
۸۰۸.امام على عليه السلام :من در هر روز، يك بار و در هر شب، يك بار به نزد پيامبر خدا مى رفتم . وى با من نشست خصوصى داشت . رشته سخن را به هر كجا مى كشيد ، با او بودم و ياران پيامبر خدا ، به يقين مى دانستند كه پيامبر صلى الله عليه و آله با هيچ كس جز من ، اين رفتار را نداشت .
1.الإمام عليّ عليه السلام : كُنتُ إذا سَأَلتُهُ ج صلى الله عليه و آله ج أجابَني، وإذا سَكَتُّ عَنهُ وفَنِيَت مَسائِلِي ابتَدَأَني (الكافى : ج ۱ ص ۶۴ ح ۱) .
2.عنه عليه السلام : ولَيسَ كُلُّ أصحابِ رَسولِ اللّه ِ صلى الله عليه و آله مَن كان يَسأَلُهُ ويَستَفهِمُهُ ، حَتّى إن كانوا لَيُحِبّونَ أن يَجيءَ الأَعرابيُّ وَالطّارِئُ ، فَيَسأَلَهُ عليه السلام حَتّى يَسمَعوا ، وكانَ لا يَمُرُّ بي مِن ذلِكَ شَيءٌ إلّا سَأَلتُهُ عَنهُ وحَفِظتُهُ (نهج البلاغة : خطبه ۲۱۰) .
