هفت . دلالت حديث ثقلين بر امامت امام مهدى

1.. صحيفه امام : ج ۲۱ ص ۳۹۴ .

2.امام خمينى در وصيّت نامه سياسى ـ الهى خود آورده است : خودخواهان و طاغوتيان ، قرآن كريم را وسيله اى كردند براى حكومت هاى ضدّ قرآنى ، و مفسّران حقيقىِ قرآن و آشنايان به حقايق را كه سراسر قرآن را از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله دريافت كرده بودند و نداى «إنّى تاركٌ فيكم الثقلين» در گوششان بود ، با بهانه هاى مختلف و توطئه هاى از پيش تعيين شده ، آنان را عقب زدند و با قرآن ، در حقيقت ، قرآن را كه با بشريت تا ورود به حوض ، بزرگ ترين دستور زندگانى مادّى معنوى بود و هست ، از صحنه خارج كردند و بر حكومت عدل الهى كه يكى از آرمان هاى اين كتاب مقدّس بوده و هست ، خطّ بطلان كشيدند (صحيفه امام : ج ۲۱ ص ۳۹۴) .

3.در احاديث تشويق به تمسّك به اهل بيت ، اشاره اى است به اين نكته كه هر يك از اهل بيتِ شايسته تمسّك، تا روز قيامت، اين شايستگى را دارند، همان گونه كه كتاب عزيز هم چنين است . به همين جهت است كه اهل بيت ، مايه امان زمينيان اند ، چنان كه خبرش مى آيد و گواه بر اين مطلب، خبر گذشته است كه : «در هر نسلى از امّت من، دادگرانى از اهل بيتم وجود دارند» تا آخر روايت . سپس شايسته ترين كس از اهل بيت براى تمسّك، امام آنان و دانشمندشان على بن ابى طالب ـ كه خداوند ، او را بزرگ گرداند ـ است ، به دليلى كه پيش تر گفتيم و به جهت دانش فراوان و دقّت هايش در [فهم و] استنباط . از همين روست كه ابو بكر گفت : «على ، عترت پيامبر خداست» ، يعنى [جزو ]همان هايى كه پيامبر صلى الله عليه و آله به تمسّك به آنها تشويق كرده است . پس على را براى آنچه گفتيم ، ويژه گردانيد و براى همين، در غدير خم ، او را برگزيد (الصواعق المحرقه : ص ۱۵۱) .