8 . تغافل و چشم پوشى

چشم پوشى از لغزش هاى ديگران وتغافل (خود را به غفلت زدن) در برابر آنها ، يكى از عوامل مهم آرامش روانى و آسايش زندگى است ، از امام على عليه السلام در اين باره نقل شده كه مى فرمايد :
مَن لَم يَتَغافَل ولا يَغُضُّ عَن كَثيرٍ مِنَ الاُمورِ ، تَنَغَّصَت عيشَتُهُ .^۱هر كه از بسيارى امور ، تغافل و چشم پوشى نكند ، زندگى اش تيره مى شود .
در زندگى خانوادگى ، به وفور ، مسائلى پيش مى آيد كه اعضاى خانواده ، از آن ، چشم پوشى نمى كنند و آن را به رخ يكديگر مى كشند . در اين صورت ، زندگى براى آنان تلخ و غير قابل تحمّل مى گردد . از اين رو ، چشم پوشى از مسائل كم اهمّيت و قابل گذشت ، موجب تقويت نهاد خانواده است .

9 . قناعت و ساده زيستى

حرص و آزمندى و تجمّل گرايى ، زندگى را تلخ ، و به عكس ، قناعت ، موجب شيرينى آن است . به اين سخن بنگريد :
أنعَمُ النّاسِ عَيشا مَن مَنَحَهُ اللّهُ سُبحانَهُ القَناعَةَ ، وأصلَحَ لَهُ زَوجَهُ .^۲خوش ترين زندگى ، از آنِ كسى است كه خداوند پاك ، به او قناعت بخشيده و همسرى شايسته ، روزى اش كرده است .
زن و مرد ، بخصوص در آغاز زندگى ، با بهره گيرى از عنصر قناعت و ساده زيستى ، مى توانند در نهايت تنگ دستى ، پيوند مشترك خود را شيرين و بادوام نمايند .