پرستش خداى يگانه روى آورده بود . او با پيامبر صلى الله عليه و آله بر سر اين نكته بيعت كرد و قول داد كه در راه خدا از سرزنش هيچ سرزنشگرى نهراسد و همواره حقيقت را بگويد ، اگر چه تلخ باشد .
در باره ابو ذر ، فضايل بسيارى نقل و روايت شده است . از جمله عبد اللّه بن عمرو روايت كرده است كه پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود : «آسمانِ نيلگون بر كسى سايه نيفكنده و زمينِ تيره كسى را بر روى خود حمل نكرده است كه راستگوتر از ابو ذر باشد» . همچنين فرمود : «ابو ذر در روى زمين به پارسايىِ عيسى بن مريم زندگى مى كند» . امام على عليه السلام نيز فرمود : «ابو ذر ، دانشى را فرا گرفت كه مردم از فرا گرفتن آن ناتوان اند» . شيخ طوسى ، او را در زمره اصحاب پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و اصحاب امير مؤمنان عليه السلام بر شمرده است .
انتقادات شديد ابو ذر از عملكرد عثمان سبب شد كه عثمان ، او را به شام تبعيد كند . او در شام نيز به انتقاد از خلافكارى هاى معاويه پرداخت . از اين رو، معاويه از وى به خليفه شكايت كرد و عثمان ، او را از شام فرا خواند و به ربذه تبعيدش كرد كه تا آخر عمر در آن جا باقى ماند و در سال 31 يا 32، وفات يافت .

ابو عُبَيده حَذّا

نام او، زياد بن عيسى ، زياد بن رجا، زياد بن ابى رجا و زياد بن اَحزم (/ احرم) ذكر شده است . نام ابو رجا نيز منذر است .
ابو عبيده، راوى ثقه و صحيح است . از اصحاب امام باقر و امام صادق عليهماالسلامبود و خواهرش حمادة بنت رجا و به قولى بنت الحسن از امام صادق عليه السلام حديث روايت كرده است . ابو عبيده در نزد خاندان محمّد صلى الله عليه و آله از منزلت والايى برخوردار بود . وى در سفر امام باقر عليه السلام به مكّه، هم كجاوه ايشان بود . او كتابى دارد كه على بن رئاب، آن