مصحف گردآورده را در اختيار مسلمانان قرار نداد، بلكه آن را به عمر كه در اين كار همراهش بود منتقل كرد و بعد از عمر نيز نزد دخترش حفصه بود تا اين كه عثمان در يكسان‏سازى مصاحف از آن استفاده كرد و بعد از مرگ حفصه ، به دست مروان از بين رفت. ^۱ شايد بتوان اين گزارش را كه مى‏گويد: ابوبكر خود شخصاً مصحفى نگاشت و از زيد بن ثابت خواست در آن نظر كند و زيد نپذيرفت تا اين كه ابو بكر، عمر را واسطه كرد وآن‏گاه زيد پذيرفت، مؤيدى بر اين مدّعا دانست. ^۲گفتنى است كه بنا به گزارشى ، عمر براى نخستين بار به جمع قرآن پرداخت؛ ^۳ اما ابن حجر و به تبع او سيوطى ، با اشكال در سند اين روايت، بر اين باورند كه مقصود، آن است كه عمر براى اوّلين بار به ابوبكر اشاره كرد تا قرآن را جمع‏آورى كند. ^۴
در هر حال ، به احتمال زياد هدف اصلى برخى گزارش‏ها ، ثبت فضيلت «اوّلين جامع قرآن» براى افراد خاصّى است. بر اساس روايات فراوان - كه از فريقين گزارش شده‏اند - ، نخستين جامع قرآن بعد از پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله امير مؤمنان عليه السلام بوده است و ايشان ، بعد از وفات پيامبر خدا ، از خانه بيرون نيامد تا اين كه قرآن را جمع‏آورى‏كرد، ^۵ هر چند دستگاه خلافت، مصحف على عليه السلام را به عللى نپذيرفت. ^۶

ديدگاه سوم : توقيفى بودن بيشتر سوره‏هاى قرآن‏

جمعى از قرآن‏پژوهان معتقد به توقيفى بودن ترتيب بيشتر سوره‏هاى قرآن اند؛ اما