باب ص ـ ض
۱۲۱.اَلصّائِمُ لاتُرَدُّ دَعوَتُهُ ؛ ۱
۰.دعاى روزه دار ، رد نمى شود .
۱۲۲.اَلصُّبحَةُ تَمنَعُ الرِّزقَ ؛ ۲
۰.خواب صبح دم ، بازدارنده روزى است .
۱۲۳.صَدَقَةُ السِّرِّ تُطفِى ءُ غَضَبَ الرَّبِّ ؛ ۳
۰.صدقه دادن نهانى، خشم پروردگار را فرو مى نشانَد .
۱۲۴.اَلصَّدَقةُ تَمنَعُ مِيتَةَ السَّوءِ ؛ ۴
۰.صدقه دادن ، از مرگِ بد باز مى دارد .
۱۲۵.اَلصَّدَقَةُ عَلَى القَرابَةِ صَدَقَةٌ وصِلَةٌ ؛ ۵
۰.صدقه دادن به خويشاوندان ، هم صدقه است و هم صله رحم .
1.مسند أحمد ، ج ۲ ، ص ۴۷۷ .
2.مسند أحمد ، ج ۱ ، ص ۷۳ .
3.الكافى ، ج ۴ ، ص ۷ .
4.ثواب الأعمال ، ص ۱۴۰ .
5.المعجم الكبير ، ج ۶ ، ص ۲۷۵ .