در پرتو کلام حسینی (حکمت‌های اعتقادی 2) - صفحه 10

۶۱.تحف العقولـ از امام حسين عليه السلام ـ: مؤمن ، خدا را مايه نگاه داشت خود، و سخن او را ، آينه [تمام نماى ]خود مى گيرد . يك بار [در سخن خدا] به ويژگى مؤمنان نظر مى كند و يك بار به ويژگى گردنكشان . از آن ، نكته ها برمى گيرد ، خود را شناسايى مى كند و به زيركى خود ، يقين پيدا مى كند و به پاكى خود ، اطمينان مى يابد .

2 / 8

در دين ، اجبارى نيست

۶۲.التوحيدـ به سندش ، از امام حسين ، از امام على عليهماالسلام ـ: مسلمانان به پيامبر خدا گفتند : اى پيامبر خدا ! اگر كسانى از مردم را كه مى توانستى ، بر اسلام آوردن مجبور مى كردى ، تعدادمان فراوان مى شد و در برابر دشمنانمان نيرومند مى شديم .
پيامبر خدا فرمود : «خداى عز و جل را با بدعتى كه اختيار آن به من واگذار نشده است ، ديدار نمى كنم و من ، از كسانى نيستم كه چيزى را ساخته ، به خدا نسبت دهم» .
پس خداوند ـ تبارك و تعالى ـ نازل كرد : «اى محمّد! «و اگر خدايت مى خواست ، همه آنان كه در زمين هستند ، همگى ايمان مى آوردند» ، در همين دنيا و به شكل اجبار و اضطرار ، همان گونه كه به گاهِ ديدار و مشاهده سختى آخرت ، ايمان مى آورند . اگر چنين مى كردم ، نه سزاوار پاداشى از من مى شدند و نه مدحى ؛ بلكه من از آنها مى خواهم كه از سرِ اختيار ، و نه اضطرار ، به من ايمان بياورند تا شايسته نزديكى به من و كرامت من و سزاوار ماندن در بهشت جاودان شوند . «آيا تو مردم را مجبور مى كنى كه مؤمن شوند؟» » .

صفحه از 12