ابن كثير ، مشابه اين تعبير را در باره عثمان آورده است:
عثمان بن عفّان به حسن و حسين عليهماالسلام احترام مى گذاشت و آن دو را دوست مى داشت . ^۱

2. انزواى سياسى

امام حسين عليه السلام مانند امام على عليه السلام و ديگر وابستگان به اهل بيت عليهم السلام ، اين دوران را به اجبار و ناخواسته در انزوا به سر مى بردند و همين ، عامل محدوديت فعاليت اين بزرگواران و نيز ثبت نشدن بسيارى از رخدادهاى زندگى ايشان در اين مدّت شد .
اينك ، نگاهى اجمالى به مواضع و فعاليت هاى امام حسين عليه السلام در دوران سه خليفه خواهيم داشت:

دوران خليفه اوّل (11 ـ 13 ق) ^۲

امام حسين عليه السلام در دوران خليفه اوّل ، دوران كودكى (هفت تا نُه سالگى) را سپرى مى كرد ؛ ولى تلخى هاى فراوانى را چشيد ، مانند : رحلت پيامبر صلى الله عليه و آله ، شهادت مظلومانه مادرش و ستم ها و بى عدالتى ها نسبت به پدرش .
در برخى مصادر تاريخى ، مطالب اعتراض آميز امام حسين عليه السلام با زبان كودكانه اش نسبت به خليفه اوّل ، ثبت شده است ، آن گاه كه وى را بر منبر پيامبر صلى الله عليه و آله ديد و به وى فرمود:
اِنزِل عَن مَجلِسِ أبى !^۳از منبر پدرم ، پايين بيا !