واقع در پشتِ سر امام عليه السلام را توسعه دادند ورواقى در شمال حرم ، بنا كردند كه به نام «رواق شاه» ، شهرت يافت. ديوار شمالى صحن نيز برچيده و زمين هاى آن سمت ، خريدارى گرديد و صحن ، توسعه يافت. اين اقدامات ، در سال 1048 ق ، صورت گرفت. ^۱

مزار امام عليه السلام در قرن دوازدهم هجرى

بعد از آن كه دوباره عراق تحت سلطه عثمانى ها در آمد، گاه گاه اخبارى در باره توجّه برخى از امراى عثمانى در عراق نسبت به حرم امام حسين عليه السلام نقل شده كه از آن جمله، خبر مربوط به حسن پاشا (حاكم بغداد از 1116 تا 1136 ق) است كه طى سال هاى 1127 تا 1129 ق ، تعميراتى صورت داد. ^۲ تجديد و بازسازى نهر حسينيه ، از جمله اقدامات حسن پاشابود. وى همچنين در سال 1129 ق ، ايوان بارگاه را تعمير كرد و كاروان سراى بزرگى هم در شهر كربلا ساخت تا مورد استفاده زائران قرار گيرد .
در سال 1133 ق ، در روزگار سلطنت شاه سلطان حسين (1106 - 1135 ق)، صندوقى براى قبر امام حسين عليه السلام ساخته شد كه در حمله وهّابى ها به كربلا در سال 1216 ق ، صدماتى ديد و سال 1219 و 1225 ق ، تعميراتى در آن صورت گرفت . ^۳
در روزگار نادرشاه (1148 ـ 1160 ق) هم توجّه ويژه به عتبات مقدّس عراق ، وجود داشت و گفته شده است كه همسر او ، گوهرشاه خانم ، دختر شاه سلطان حسين ، مبالغ هنگفتى (بيست هزار نادرى) براى تعمير و تزيين حرم امام حسين عليه السلام ارسال كرد. ^۴