2 . فرايند جهانى شدن‏

برخى از انديشمندان و پژوهشگران بر اين باورند كه جهانى شدن يك فرايند (پروسه) تاريخى است كه به دنبال پيشرفت فناورى و ابزارهاى ارتباطاتى مثل تلفن، تلويزيون، ماهواره و رايانه به وجود آمده است. اين وسايل موجب آشنايى مردم جهان با فرهنگ‏ها، اديان و ايدئولوژى‏هاى ملل مختلف شده و همين آشنايى باعث توجّه بيشتر آنها به امور جهانى شده است. اين امر كم‏كم منجر به پديده جهانى شدن ، كه جوامع قرن 21 آن را تجربه مى‏كنند، شده است. در نتيجه زمينه گفتگو ميان ملل مختلف جهان در باره مسائل فرهنگى و ايدئولوژيك فراهم شده و كم‏كم همه به اين سمت مى‏روند كه يك فرهنگ يا ايدئولوژى مشترك جهانى پيدا كنند. به عبارت ديگر، پيشرفت فناورى و ارتباطاتى موجب آگاهى بيشتر مردم جهان نسبت به امور جهانى و ورود آنها به مسائل جهانى شده است .
به اين ترتيب انسان امروزى تنها دل‏مشغول مسائل محلى و ملى نيست؛ بلكه او نيز به مسائل جهانى نظر دارد. جوامع امروزى آرزومند برپايى يك نظام مشترك، و ايجاد فرهنگ جديدى هستند كه مطلوب همه جوامع بشرى باشد تا از طريق آن مشكلات كلان بشرى همچون جنگ، تروريسم ، گرسنگى ، بحران بهداشت و آموزش و نيز تخريب محيط زيست از بين برود و در نتيجه، دنياى نوين و وضعيت مطلوب براى انسان فراهم شود.^۱
با اين توضيحات روشن مى‏شود كه طبق اين ديدگاه جهانى شدن محصول پيشرفت فناورى و ارتباطات است كه موجب فشرده شدن زمان و مكان و نيز جهانى فكر كردن و جهانى عمل كردن بشرِ امروز شده است.^۲