ثالثا برخى از عناوينى كه در «اسباب خدا دوستى» ^۱ آمد و يا در «اسباب محبوبيت نزد خدا» ^۲ مى آيد ؛ مانند : تقوا و توبه ، اسباب تجليه قلب و بيشتر آنها اسباب تحليه قلب نيز محسوب مى شوند .
تفكيك ميان «اسباب خدا دوستى» و «اسباب محبوبيت» ، به دليل آن است كه دسته اوّل ، اسباب محبّت بنده نسبت به خداى تعالى را توضيح مى دهد و دسته دوم ، اسباب محبّت خداوند متعال نسبت به بنده را بيان مى نمايد ؛ ولى به كار بردن اسباب هر يك از اين دو طايفه در مورد هدفِ اسباب طايفه ديگر ، بلامانع است . مثلاً در متن قرآن و حديث ، توبه ، سبب محبّت خدا به بنده شمرده شده است ؛ ليكن با توضيحاتى كه داده شد ، سبب محبّت بنده به خدا نيز هست ؛ يا معرفت خدا، تقوا و دعا كه جزء اسباب محبّت بنده نسبت به خدا ذكر شده اند ، در صورتى كه موجب محبّت خدا به بنده نيز هستند و در بعضى از اسباب (مانند «ياد خدا» ^۳ ) به اين نكته تصريح شده است كه موجب محبّت خدا به بنده و بنده به خداوند متعال است .

خطرناك ترين آفات محبّت خدا

دنيا دوستى ، اصل هر گناه ، ريشه هر حجاب و بذر هر يك از موانع خدا دوستى است . از اين رو در باب اوّل از ابواب موانع محبّت