از نتایج علمی یکدیگر است، مصادیق این مجموعه در آثار صدوق از کتب شیعه و بسیاری از منابع حدیثی اهل سنت به چشم می‌خورد، هرچند که جدای از آنچه عیان است نتایج پژوهشی ما نیز گویای کثرت و بسیاری این متون در کتب فریقین است.
به عنوان نمونه روایت ذیل که در منابع معتبر اهل سنت وارد شده و از طریق آنها به ما رسیده است:
سنن أبي داود: حدثنا مسدد، أن بشر بن المفضل وخالد بن عبد الله حدثاهم، المعنی، عن خالد الحذاء، عن بركة، قال مسدد في حديث خالد بن عبد الله: عن بركة أبی الوليد ثم اتفقا عن ابن عباس، قال: رأيت رسول الله صلی الله عليه وآله جالسا عند الركن، قال: فرفع بصره إلی السماء فضحك فقال: لعن الله اليهود _ ثلاثا _ إن الله حرم عليهم الشحوم فباعوها وأكلوا أثمانها، وإن الله إذا حرم علی قوم أكل شئ حرم عليهم ثمنه.۱
این روایت از طریق کتاب عوالی اللئالي به تعابیر مختلف وارد منابع روایی شیعه شده است:
عوالی اللئالي: قال صلی الله عليه وآله: لعن الله اليهود، حرمت عليهم الشحوم، فباعوها وأكلوا أثمانها. وان الله تعالی، إذا حرم علی قوم أكل شئ حرم عليهم ثمنه.۲عوالی اللئالي: قال النبي صلی الله عليه وآله: إن الله إذا حرم شيئا حرم ثمنه.۳
نکته مهم و جالب توجه در خصوص این روایت آن است که این متن با وجود این که ظاهرا باید در شیعه غیر معتبر و مطرود محسوب گردد، اما به طور جدی مورد استفاده قرار گرفته است، نه فقط در مباحث عمومی، بلکه در بحث‌های دقیق فقهی و در کتب معتبر فقهای شیعه وارد شده و بحث‌های استدلالی بسیار جدی پیرامون آن شکل گرفته است.۴
تحقيق موردی و تبيين ميزان اشتراک
برای تبیین هر چه بیشتر میزان توزیع متون مشترک در منابع فریقین دو باب از ابواب کتاب شریف وسائل را به عنوان معیار قرار داده و به تبیین میزان توزیع متون مشترک در این
1.. سنن أبی داود، ج۲، ص۱۴۲، ح۳۴۸۸؛ مسند احمد بن حنبل، ج۱، ص۲۴۷؛ السنن الکبری للبیهقی، ج۶، ص۱۳؛ المصنف لابن أبی شیبة، ج۵، ص۴۶، ح۳.
2.. عوالی اللئالی، ج۱، ص۱۸۱، ح۲۴۰.
3.. همان، ج۲، ص۱۱۰، ح۳۰۱.
4.. کتاب المکاسب، ج۱، ص۱۳.
