سيدهاشم بحرانى كه در خلال 460 باب، بيش از 4500 حديث درباره امامت، از منابع شيعى و سنّى آورده است.
11) پاسخ علمى به كسانى كه احاديث فضائل اميرالمؤمنين عليه ‏السلام را صحيح مى‏دانند؛ امّا آنها را دالّ بر امامت حضرتش نمى‏دانند.
12) استناد به ادبيّات عربى دوره اسلامى در خلال مباحث.
13) بهره‏گيرى از تفاسير كهن شيعى و سنّى، مانند مجمع البيان طبرسى، تفسير كبير فخر رازى، كشّاف زمخشرى و نقد و بررسى مطالب آنها كه احاطه مؤلف بر علوم قرآنى را نشان مى‏دهد.
14) بحثهاى تاريخى، با استفاده از كتاب «الامامة و السياسة» نوشته ابن قتيبه، و نقد و بررسى آن.
15) قلم سليس و روان عربى با رعايت اصول بلاغت و فصاحت و ايجاز مفيد كه اين نكته ـ به ويژه با عنايت به اينكه نويسنده خود، از دانشمندان غيرعرب است ـ براى خوانندگان متن عربى، بسيار جلب نظر مى‏كند.
امتيازاتى از اين قبيل، سبب شد تا اين كتاب، علاوه بر سه بار انتشار در تهران و قم و اصفهان، در مصر نيز به چاپ رسد (قاهره: مكتبة النجاح، 1396 ق./ 1976م). همچنين به دليل همين ويژگيها، نويسنده اهتمام زيادى به اين كتاب ـ در ميان آثار ديگر ـ داشت؛ تا آنجا كه پس از ترجمه فارسى پيشين آن (مفتاح العنايه) ـ كه توسّط مرحوم سيدمحمّد رضا شفيعى، از شاگردان نويسنده انجام شده بود ـ بار ديگر استاد على دوانى با تشويق نويسنده به ترجمه فارسى آن اهتمام كرد كه ترجمه او به نام «فروغ هدايت» بارها منتشر شده است. همچنين اين كتاب توسّط كتابخانه دارالعلم آيت‏اللّه‏ بهبهانى در قم، به زبان اردو و توسّط مؤسّسه انتشارات نبأ در تهران (با همكارى دارالعلم آيت‏اللّه‏ بهبهانى) به زبان انگليسى، منتشر شده است.
به هر حال، اين كتاب ـ با ويژگيهاى ياد شده ـ به عنوان يك كتاب مرجع در زمينه تفسير، حديث، عقايد، تاريخ، كلام و ديگر علوم اسلامى، همواره مى‏تواند مورد استفاده و مراجعه دانشمندان از فرقه‏هاى مختلف مسلمانان و اسلام شناسان غير