سخن سردبير

بسم الله الرحمن الرحيم
سفينه به معنى دفتر شعر است و ديوان غزل، جُنگ گرانبهايى كه نواى آن روح نواز است و گنجينه پربهايى كه ابيات آن موزون و مخيّل.
سفينه به معنى كشتى است. قايق بزرگى كه سينه آب‏هاى اقيانوس را مى‏شكافد و به پيش مى‏رود. هر كه سوار آن شود از خوف هلاكت نجات يابد و هر كه بر آن سوار نشود در تلاطم درياهاى تيره و تار غرق گردد.
اين سفينه همان كشتى است كه نوح پيامبر عليه السلام آن را ساخته و وسيله نجات امّت كوچكش مى‏شود، همان كشتى كه اهل بيت پيامبر صلى اللَّه عليه و آله بدان تشبيه شده‏اند، كسانى كه خداى بزرگ، رجس و پليدى را از ايشان دور كرده و آنان را پاكيزه و مطهّر ساخته است. مصابيح هدايت و مشعل‏هاى فروزانى كه علم و معرفت در بيوت آنهاست و آنان مصباح هدى و سفينه نجات‏اند.
و به راستى در اين زمانه رفيقى كه خالى از هر گونه خلل است و مى‏توان بدان اعتماد نمود، كتاب جاودانه الهى و سفينه احاديث ائمه طاهرين عليهم السلام است كه نجات بخش انسانها در زندگانى دنيايى و حيات اخروى ايشان است.
فصلنامه سفينه با چنين اعتقادى استوار، گام در ميدان «مطالعات تخصّصى قرآن و حديث» مى‏نهد و اميد دارد با استمداد از ذوات مقدسه ائمه معصومين عليهم السلام مى‏تواند راهگشاى حق جويان و حق طلبان باشد.
هر شماره به موضوعى خاصّ اختصاص يافته است و در بخشى از مقالات مربوطه به معرفى يكى از دانشمندان يا آثار مهمّ آن موضوع پرداخته‏ايم.
موضوع اين شماره قرآن است، زيرا كلام الهى و اصل و اساس معارف دينى و اسلامى است. كتابى كه امام رضا عليه الصلاة و السلام در توصيف آن فرموده است :
هو حبل اللّه المتين و عروته الوثقى و طريقته المثلى، المؤَدّى الى الجنّة و المنجى من النّار، لا يخلق من الازمنة و لا يغثّ على الالسنة، لانه لم يجعل لزمان دون زمان، بل جعل دليلَ البرهان و حجةً على كل انسان، لا يأتيه الباطل من بين يديه ولا من خلفه تنزيل من حكيم حميد.^۱
قرآن رشته متين خدا و ريسمان استوار و طريقه نيكوى او است، كه انسان‏ها را به بهشت مى‏رساند و از دوزخ مى‏رهاند. به مرور ايام كهنه نمى‏شود و با جارى شدن بر سر زبان‏ها، از ارزش نمى‏افتد. زيرا آن را براى زمانى خاصّ قرار نداده‏اند، بلكه آن را راهنماى برهان و حجت بر هر انسان گردانيده‏اند، نه باطلى از پيش رو بدان راه يابد و نه از پس آن، كه فرو فرستاده‏اى از سوى حكيم حميد است.بخش ويژه اين شماره، به معرفى تفسير شريف مناهج البيان و مؤلف فرزانه آن، عالم ربانى

همچنين مى‏خواهيم سفينه نجاتى را به ياد آوريم كه رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله براى امّت خود - در هر زمان و هر زمين، تا قيام قيامت - براى رهايى آنها از طوفانِ سخت حوادث و فتنه‏ها شناسانده است. آمده‏ايم تا «رايتِ هدايت» به دست گيريم و جلوه‏هاى ديگر از آن «آيت هدايت» را به مخاطبان خود بشناسانيم، گرچه اندك شمار باشيم.
10 . از هم آغاز، مى‏دانيم كه در راهى دشوار، گام نهاده‏ايم. در اين راه پرسنگلاخ، به امر الهى «تعاونوا على البرّ و التقوى»، دست همكارى و همدلى و هم زبانى و همراهى به تمامِ باورداران و پيروان ثقلين مى‏دهيم و انتقادهاى آنها را به عنوان «بهترين هديه» به خود، ارج مى‏نهيم. از ياد نمى‏بريم كه امام عصر ارواحنا فداه به يارى آن مرد مخلص شتافت كه در بيابانى، تنهاى تنها به يارىِ دين حقّ برخاسته بود، و به او فرمود: «نصرتنا فنصرناك، و لينصرنّ الله من ينصره» تو مارا يارى كردى و ما نيز به تو يارى رسانديم. و البته، خداوند، كسانى را كه به او كمك كنند، يارى مى‏رساند.^۱.
به رأفت و رحمت پدرانه آن امام همام عجل الله تعالى فرجه اميد مى‏بنديم كه ما را نيز مشمول لطف خود قرار دهد.
و در راه اين جهاد، هر لحظه چشم انتظار وعده حقّ و تخلّف‏ناپذير الهى هستيم كه فرمود : «و الذين جاهدوا فينا لنهدينهم سبلنا و انّ الله لمع المحسنين.»^۲
بهمن ماه 1382