تمجيد خداوند قرار گرفتهاند. بنابراين كوفيان و ديگر مردمان با اين مقام آشنا بودند و مىدانستند كه امام حسين عليه السلام بر طبق آيه «مباهله» از پسران پيامبر صلى اللَّه عليه وآله معرّفى شده است. (آل عمران (3) / 61) حال چگونه مىتوان بعد از كشتن فرزند پيامبر صلى اللَّه عليه وآله خود را از پليدى جنايت شست و پاك نمود؟
از سوى ديگر، حضرت زينب(س) امام حسين عليه السلام را سرور جوانان اهل بهشت خواندند كه با اين توصيف، حديث معروف پيامبر صلى اللَّه عليه وآله را در اذهان زنده كردند كه فرمودند: «حسن و حسين سيّد و سرور جوانان اهل بهشتاند». (16: ص 57؛ 27: ص 22؛ 1: ص 14؛ 17: ص 33؛ 10: ص 419)
به عبارت ديگر، با اسلوب كنايهاى، از نوع «تعريض»، به مردم كوفه، گوشزد كردند كه آنان سرور جوانان اهل بهشت را به قتل رساندهاند؛ بنابراين، گريه ظاهرى آنان سودى ندارد.
و ملاذ خيرتكم و مفزع نازلتكم و منار حجّتِكم و مِدْرَه سِنّتكم.
او پناهگاه نيكان شما، جايگاه امن در بلاهاى سخت، پرچم حجّت شما و زبان و پيشواى سنّت در ميان شما بود.
حضرت زينب (س) در اين بخش از خطبه، با اسلوب تشبيه بليغ به معرّفى امام حسين عليه السلام ادامه مىدهند وبه كوفيان با «صراحت» بيان مىدارند كه آنان پناهگاه مؤمنين را به قتل رساندهاند؛ چرا كه سيّدالشهدا پناهگاه مردمان در حوادث سخت و مصيبتهاى روزگار بود كه به دست آنان، به قتل رسيد.
«منار» در لغت به معناى پرچم راه است (5: مادّه نور) و در عرف مكانى بود كه عرب جاهلى در آنجا به قصد پذيرايى از ميهمان، آتش روشن مىكرد و افراد خسته و سرگردان پس از درنورديدن مسافتهاى طولانى از سوى افراد كريم، در آنجا پذيرايى مىشدند. بنابراين امام حسين عليه السلام بسان نورى است كه براى هدايت گمراهان و هدايت امّت منصوب شده و در حوادث سخت و تنگناهاى روزگار، يار