شمرده است. نجاشى نيز مى‏فرمايد: «... وجه من وجوه أصحابنا، و فقيه أيضا، له محلٌّ عند الأئمه.» ^۱ آيت‏اللَّه خويى نيز مى‏نويسد: كشّى سه روايت در ذمّ بريد آورده، ولى قابل معارضه نيستند. ^۲

1- 1- 8) نتيجه‏

علّامه مجلسى اين حديث را ضعيف شمرده است. ^۳ با توجّه به دفاعى كه مرحوم خويى از معلّى‏بن محمّد و حسن‏بن على وشّاء كرده، مى‏توان اين حديث را موثق‏^۴ ناميد، چون حسين‏بن محمّد در سند، غيرامامى است؛ ولى عالمان شيعه وى را توثيق كرده‏اند.

1- 2) حديث 2:

1- 2- 1) سند حديث‏

عدّة من أصحابنا، عن أحمدبن محمّد، عن الحسين‏بن سعيد، عن محمّدبن الفضيل، عن أبي الحسن عليه السلام: - الحديث ^۵

بررسى سند

1- 2- 2) عدّة من أصحابنا: منظور از اين عبارت، عدّه‏اى از مشايخ كلينى‏اند كه وى

اختصار، به نام آنها تصريح نكرده است. اين عدّه را مى‏توان به دو دسته تقسيم كرد: 1- عدّه معلوم 2- عدّه مجهول.
عدّه معلوم يعنى عدّه‏هايى كه كتب رجالى افراد آن را مشخّص كرده‏اند. از اين‏رو، چنين عدّه‏هايى موجب ارسال سند نمى‏شوند. عدّه‏هاى معلوم كافى به عدّه‏هايى گفته مى‏شود كه پس از تعبير «عدّة من أصحابنا» نام يكى از سه نفر زير وجود داشته باشد: 1) عدّة من أصحابنا، عن أحمدبن محمّدبن عيسى. اين عدّه پنج