۸۷.امام باقر عليه السلام :چون ماه رمضان در حال فرا رسيدن بود و سه روز از شعبان مانده بود ، پيامبر خدا به بلال فرمود : «مردم را خبر كن» .
مردم گرد آمدند . [پيامبر صلى الله عليه و آله] بر منبر رفت و خدا را حمد و ثنا گفت . سپس فرمود :
«اى مردم! خداوند ، شما را به اين ماه ، ويژه ساخته است و اينك فرا مى رسد . آن ، سرور ماه هاست [و ]در آن ، شبى بهتر از هزار ماه است . درهاى آتش در آن بسته مى شوند و درهاى بهشت در آن گشوده مى گردند . پس دور باد از رحمت حق ، كسى كه اين ماه را دريابد و آمرزيده نشود! دور باد از رحمت حق ، كسى كه پدر و مادرش را دريابد و [با نيكى به آنان] آمرزيده نشود! دور باد از رحمت حق ، كسى كه مرا نزد او ياد كنند و او بر من درود نفرستد! خدا او را نيامرزد!» .

۸۸.امام على عليه السلام:چون ماه رمضان رسيد ، پيامبر خدا ايستاد ، خدا را حمد و ثنا گفت و سپس فرمود: «اى مردم! خداوند شرّ دشمنان شما را (اعم از جن و انس) برطرف كرد و فرمود: «مرا بخوانيد ، تا اجابت كنم شما را» و به شما وعده اجابت داد. آگاه باشيد كه درهاى آسمان از اوّلين شبِ اين ماه ، گشوده اند و دعا در آن پذيرفته است».

۸۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ميان ماه شعبان و شوّال ، ماه رمضان است كه قرآن در آن نازل شده است و آن ، ماه خداى متعال است ، ماه بركت ، ماه آمرزش ، ماه رحمت ، ماه توبه و ماه بازگشت به سوى خدا ، ماه قرائت قرآن ، ماه استغفار ، ماه روزه دارى ، ماه دعا ، ماه عبادت ، ماه طاعت و ماه آزاد شدن از آتش و دست يافتن به بهشت .
هر كه در ماه رمضان آمرزيده نشود ، تا سال آينده آمرزيده نخواهد شد . پس ، كدامتان اطمينان داريد كه به ماه رمضان آينده برسيد؟
آن را روزه بداريد ، روزه داشتن كسى كه مى انديشد پس از آن ، ديگر آن ماه را روزه نخواهد داشت . چه بسا روزه دارى كه آن را سال نخست ، روزه گرفته ؛ امّا امسال در گور آرميده است و در خاك ، يكه و تنها مانده است . خداوند ، شما
را از خواب غفلت بيدار كند و ما و شما را در روز جزا بيامرزد!

۸۷.الإمام الباقر عليه السلام :قالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله لَمّا حَضَرَ شَهرُ رَمَضانَ وذلِكَ في ثَلاثٍ بَقينَ مِن شَعبانَ ، قالَ لِبِلالٍ : «نادِ فِي النّاسِ» ، فَجَمَعَ النّاسَ ، ثُمَّ صَعِدَ المِنبَرَ فَحَمِدَ اللّهَ وأثنى عَلَيهِ ، ثُمَّ قالَ :
«أيُّهَا النّاسُ ، إنَّ هذَا الشَّهرَ قَد خَصَّكُمُ اللّهُ بِهِ وحَضَرَكُم ، وهُوَ سَيِّدُ الشُّهورِ ، لَيلَةٌ فيهِ خَيرٌ مِن ألفِ شَهرٍ ، تُغَلَّقُ فيهِ أبوابُ النّارِ وتُفَتَّحُ فيهِ أبوابُ الجِنانِ ؛ فَمَن أدرَكَهُ ولَم يُغفَر لَهُ فَأَبعَدَهُ اللّهُ ، ومَن أدرَكَ والِدَيهِ ولَم يُغفَر لَهُ فَأَبعَدَهُ اللّهُ ، ومَن ذُكِرتُ عِندَهُ فَلَم يُصَلِّ عَلَيَّ فَلَم يَغفِرِ اللّهُ لَهُ فَأَبعَدَهُ اللّهُ» . ^۱

۸۸.الإمام عليّ عليه السلام :لَمّا حَضَرَ شَهرُ رَمَضانَ قامَ رَسولُ اللّهِ صلى الله عليه و آله فَحَمِدَ اللّهَ وأثنى عَلَيهِ ، ثُمَّ قالَ : «أيُّهَا النّاسُ ، كَفاكُمُ اللّهُ عَدُوَّكُم مِنَ الجِنِّ وَالإِنسِ ، وقالَ : «ادْعُونِى أَسْتَجِبْ لَكُمْ»^۲ ووَعَدَكُمُ الإِجابَةَ ، ألا وأبوابُ السَّماءِ مُفَتَّحَةٌ مِن أوَّلِ لَيلَةٍ مِنهُ ، ألا وَالدُّعاءُ فيهِ مَقبولٌ . ^۳

۸۹.رسول اللّه صلى الله عليه و آله :إنَّ بَينَ شَعبانَ وشَوّالٍ شَهرَ رَمَضانَ الَّذي اُنزِلَ فيهِ القُرآنُ ، وهُوَ شَهرُ اللّهِ تَعالى ذِكرُهُ ، وهُوَ شَهرُ البَرَكَةِ ، وهُوَ شَهرُ المَغفِرَةِ ، وهُوَ شَهرُ الرَّحمَةِ ، وهُوَ شَهرُ التَّوبَةِ ، وهُوَ شَهرُ الإِنابَةِ ، وهُوَ شَهرُ قِراءَةِ القُرآنِ ، وهُوَ شَهرُ الاِستِغفارِ ، وهُوَ شَهرُ الصِّيامِ ، وهُوَ شَهرُ الدُّعاءِ ، وهُوَ شَهرُ العِبادَةِ ، وهَوُ شَهرُ الطّاعَةِ ، وهُوَ شَهرُ العِتقِ مِنَ النّارِ وَالفَوزِ بِالجَنَّةِ . مَن لَم يُغفَر لَهُ في شَهرِ رَمَضانَ لَم يُغفَر لَهُ إلى قابِلٍ ، فَأَيُّكُم مُتَّثِقٌ (يَثِقُ) بِبُلوغِ شَهرِ رَمَضانَ قابِلٍ؟! صوموهُ صِيامَ مَن يَرى أنَّهُ لا يَصومُ بَعدَهُ أبَدا ؛ فَكَم مِن صائِمٍ لَهُ عاما أوَّلَ أمسى عامَكُم هذا فِي القَبرِ مَدفونا ، وأصبَحَ فِي التُّرابِ وَحيدا فَريدا ! يُنَبِّهُكُمُ اللّهُ مِن
رَقدَةِ الغافِلينَ ، وغَفَرَ لَنا ولَكُم يَومَ الدّينِ . ^۴