حيات مادّى و معنوى انسان ، و نيز مراتب اين ضيافت ربّانى ، امتداد مى يابد . ميهمانان خدا ، بدون شناخت و آگاهى از اين مسائل ، نمى توانند براى بهره مندى از ضيافت الهى و برخوردارى از دستاوردهاى آن ، آماده شوند .
اهمّيت اين شناخت ، در محدوده اى گسترده و در بر دارنده تمام اين مسائل ، فصل اوّل از بخش دوم كتاب را با عنوان «شناخت ميهمانى خدا» ، به خود اختصاص داده است .
نكته مهمّ ديگرى كه اهمّيت بسيار دارد ، ضرورت برنامه ريزى براى آماده سازى مسلمانان جهت ورود به ميهمان سراى رمضانى است . بررسى سيره اهل بيت عليهم السلامدر اين زمينه ، نشان مى دهد كه آن بزرگواران به اين موضوع ، توجّهى خاص داشته اند .
براى اثبات اين مدّعا و محتواى اين انديشه ، ملاحظه خطبه هاى پيامبر خدا و امام على عليه السلام كه در آستانه ماه رمضان و با هدفِ آماده سازى و استقبال از آن بيان كرده اند ، كافى است . فصل سوم اين بخش ، به اين سخنان اختصاص دارد . مطالعه اين خطبه ها ، مسئوليّت رهبران سياسى ، دينى و فرهنگى را در كشورهاى اسلامى در مورد آماده ساختن مسلمانان براى ورود به ميهمان سراى الهى و بهره گيرى از بركات و آثار آن ، دو چندان مى كند .
افزون بر اين ، براى آمادگى جهت ضيافت الهى ، تنها شناخت ، كافى نيست ؛ بلكه مجموعه اى از اعمال و دعاهايى كه به همين خاطر بيان شده اند و اين هدف را تأمين مى كنند ، ضرورى اند . در دو فصلِ : سوم و چهارم از بخش دوم ، به اين مسئله پرداخته شده است .

بخش سوم : آداب ميهمانى خدا

آداب ميهمانى الهى را مى توان به سه دسته زير تقسيم كرد :
دسته اوّل . آدابى كه توجّه و پايبندى به آنها ، شرط حتمى براى ورود به ميهمانى الهى است . اين دسته ، عبارت است از پرهيز از مفطِرات روزه به قصد قربت .
جايگاه بررسى اين دسته از آداب (احكام) ، فقه است و چون «رساله هاى عمليّه»

پيش تر روم؛ بلكه مقصود ، سخنِ همان خدايى است كه در سوره «هل أتى» مى فرمايد : «خداوند به آنان شراب طهور مى نوشاند» .
از چنين نگاهى به ضيافت رمضان و ميهمانى خدا در اين ماه شريف ، مباحث كتابى كه پيش روى شماست ، به پنج بخش تقسيم مى شود ، به نحوى كه هم اكنون بدان اشاره مى كنيم :

بخش اوّل : اهمّيت ميهمانى الهى

بخش نخست كتاب ، به بررسى اهمّيت ضيافت رمضان و ارزش اين ميهمانى از نگاه اسلام ، پرداخته است . پژوهشگر ، از مباحث اين بخش ، شناختى اجمالى به ويژگى ها و بركات اين ميهمانى پيدا مى كند . همچنين فصل چهارم اين بخش ، آثار منفى محروميّت از بركات اين ماه و پيامدهاى ويرانگرى را كه شخص محروم مانده از بهره اين ميهمانى را فرا مى گيرد ، بيان مى كند.

بخش دوم : آمادگى براى ورود به ميهمانى خدا

روشن است كه انسان ، بدون داشتن آمادگى هاى لازم و شرايط و زمينه هاى ضرورى براى ورود به اين ميهمانى ، نمى تواند به اين ضيافت الهى وارد شود و از آن در جهت تجديد حيات معنوى ـ كه اصلى ترين هدف خلقت انسان و نقطه اوج فلسفه وجودى اوست ـ بهره مند گردد .
بررسى اين آمادگى ها و شرايط و زمينه هاى لازم براى ورود به ميهمانى الهى ، هدف اصلى در بخش دوم كتاب است .
شناخت ، نخستين شرط اساسى براى ورود به محدوده ضيافت الهى است . اين شناخت ، افق گسترده اى دارد كه از شناخت معناى ميهمانى خدا آغاز مى شود و تا شناختِ : فلسفه روزه ، ارزشى كه روزه و روزه دار از آن برخوردارند ، نقش روزه در