۲۶.الخصال :ـ به نقل از جابر بن عبد اللّه ، از پيامبر خدا ـ«به امّت من در ماه رمضان ، پنج چيز داده شده كه به امّت هيچ پيامبرى پيش از من داده نشده است :
يكى ، آن كه : چون نخستين شب ماه رمضان شود ، خداوند [با نظر رحمت ]به آنان مى نگرد و خداوند به هر كس [چنين] بنگرد ، هرگز عذابش نمى كند .
دوم ، آن كه : بوى ناخوش دهان آنان ، آن گاه كه به شب وارد شوند ، نزد خداوند متعال از بوى مشك ، خوش بوتر است .
سوم ، آن كه : فرشتگان در هر شب و روزشان ، براى آنان آمرزش مى طلبند .
چهارم ، آن كه : خداوند متعال به بهشتِ خود فرمان مى دهد كه : استغفار كن و خود را براى بندگانم بياراى . نزديك است كه رنج و آزار دنيا از آنان زدوده شود و به بهشت من و كرامت من روى آورند .
امّا پنجم ، آن كه : چون آخرين شب فرا رسد ، همه آنان آمرزيده مى شوند» .
مردى گفت : در شب قدر ، اى پيامبر خدا؟
فرمود : «مگر نمى بينى كه كارگران ، چون از كارهاى خود فارغ مى شوند ، مزد كامل مى گيرند؟» .

ر . ك : ص 71 (بركات ميهمانى خدا) .

۲۶.الخصال عن جابر بن عبد اللّه عن رسول اللّه صلى الله عليه و آله :اُعطِيَت اُمَّتي في شَهرِ رَمَضانَ خَمسا لَم يُعطَهُنَّ اُمَّةُ نَبِيٍّ قَبلي :
أمّا واحِدَةٌ : فَإِذا كانَ أوَّلُ لَيلَةٍ مِن شَهرِ رَمَضانَ نَظَرَ اللّهُ عز و جل إلَيهِم ، ومَن نَظَرَ اللّهُ إلَيهِ لَم يُعَذِّبهُ أبَدا .
وأمَّا الثّانِيَةُ : فَإِنَّ خُلوفَ أفواهِهِم ـ حينَ يُمسونَ ـ عِندَ اللّهِ عز و جل أطيَبُ مِن ريحِ المِسكِ .
وأمَّا الثّالِثَةُ : فَإِنَّ المَلائِكَةَ يَستَغفِرونَ لَهُم في لَيلِهِم ونَهارِهِم .
وأمَّا الرّابِعَةُ : فَإِنَّ اللّهَ عز و جل يَأمُرُ جَنَّتَهُ أنِ استَغفِري وتَزَيَّني لِعِبادي ، فَيوشِكُ أن يَذهَبَ عَنهُم نَصَبُ الدُّنيا وأذاها ويَصيروا إلى جَنَّتي وكَرامَتي .
وأمَّا الخامِسَةُ : فَإِذا كانَ آخِرُ لَيلَةٍ غُفِرَ لَهُم جَميعا .
فَقالَ رَجُلٌ : في لَيلَةِ القَدرِ يا رَسولَ اللّهِ؟
فَقالَ : ألَم تَرَ إلَى العُمّالِ إذا فَرَغوا مِن أعمالِهِم وُفّوا؟! ^۱

راجع : ص 70 (بركات ضيافة اللّه )
وص 90 (تأهيل الناس لضيافة اللّه ) .