اثبات نادرستى و مجعول بودن اين روايات ، كافى بود ؛ چرا كه : «أهل البيت أدرى بما فى البيت ؛ اهل خانه ، بهتر مى دانند كه در خانه چيست» .
گفتنى است كه نه تنها اهل بيت عليهم السلام ، بلكه افرادى مانند محمّد بن حنفيّه نيز به بطلان اين روايات ، تصريح كرده اند . برهان الدين حلبى ، از ابو العلاء روايت كرده است كه :
قلت لمحمّد ابن الحنفيّة : إنّا لنتحدّث أنّ بدء هذا الأذان كان من رؤيا رآها رجل من الأنصار في منامه ، قال : ففزع لذلك محمّد بن الحنفيّة فزعا شديدا و قال : عمدتم إلى ما هو الأصل فى شرائع الإسلام و معالم دينكم فزعمتم أنّه إنّما كان من رؤيا رآها رجل من الأنصار فى منامه تحتمل الصدق و الكذب ، و قد تكون أضغاث أحلام؟!
قال : فقلت له : هذا الحديث قد استفاض فى الناس .
قال : هذا و اللّه هو الباطل ... .^۱
به محمّد بن حنفيّه گفتم : براى ما حديث مى شود كه منشأ اين اذان ، رؤيايى بود كه مردى از انصار در خوابش ديد . محمّد بن حنفيّه از اين سخن ، به شدّت وحشت كرد و گفت : شما در باره چيزى كه در ميان احكام اسلام و مقرّرات دينتان يك اصل است ، مى گوييد كه منشأش رؤيايى بوده كه يكى از انصار در خوابش ديده است ، [آن هم چيزى] كه احتمال راست و دروغ دارد و ممكن است كه از شمار خواب هاى پريشان باشد؟!
گفتم : اين حديث در ميان مردم ، به شدّت رايج است .
گفت : به خدا سوگند ، صحّت ندارد ... .

4 . ديگر دلايل

آنچه در نقد مضمون رواياتى كه تشريع اذان را به غير وحى مستند مى كنند ، ذكر