۲۲۲.فضائل الصحابة، ابن حنبلـ به نقل از محدوج بن زيد ـ :پيامبر خدا ، ميان مسلمانان ، برادرى برقرار ساخت و سپس فرمود : «اى على! تو هم برادر منى . تو براى من ، چنانى كه هارون نسبت به موسى بود ، جز آن كه پس از من ، پيامبرى نخواهد بود . اى على! آيا نمى دانى نخستين كسى كه در روز قيامت صدا زده مى شود ، منم ، و از سمت راست سايه عرش بر مى خيزم و جامه اى سبزرنگ از جامه هاى بهشت ، بر من پوشانده مى شود . سپس پيامبران ديگر ، يكى پس از ديگرى ، صدا زده مى شوند ... . آن گاه ، ندا دهنده اى از پايين عرش ندا در مى دهد : چه نيكو پدرى است پدرت ابراهيم! و چه نيكو برادرى است برادرت على!
شاد باش ، اى على! آن گاه كه [در قيامت] بر من جامه[ى بهشتى] پوشيده شود ، تو نيز جامه پوشانده مى شوى ، و آن گاه كه مرا [در قيامت] صدا زنند ، تو نيز صدا زده مى شوى ، و آن گاه كه به من درود فرستاده شود ، بر تو نيز درود فرستاده مى شود» .

۲۲۳.العمدةـ به نقل از زيد بن ارقم ـ :بر پيامبر خدا وارد شدم . فرمود : «همان گونه كه خداوند ، ميان فرشتگانْ برادرى افكنده ، من ، ميان شما برادرى مى افكنم» .
سپس به على عليه السلام فرمود : «تو برادر من و رفيق منى» . آن گاه ، اين آيه را تلاوت كرد : «برادرانى كه بر تخت هايى ، رو به روى يكديگر نشسته اند» [و فرمود: ]«برادرانى خدايى كه به يكديگر مى نگرند» .