۷۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس دوست دارد طعم ايمان را بچشد ، بايد برادرش را دوست بدارد و اين دوست داشتنش جز براى خداوند عز و جل نباشد.
۷۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :بنده ، استحقاق ايمان ناب را ندارد ، مگر آن كه به خاطر خداى متعال ، دوست بدارد و به خاطر خدا دشمن بدارد . پس هر گاه براى خداوند ـ تبارك و تعالى ـ دوست بدارد و براى خداوند ـ تبارك و تعالى ـ دشمن بدارد ، مستحقّ ولاى (دوستى) خداوند است [كه فرموده است] : «همانا اولياى من از ميان بندگانم و دوستان من از ميان خَلقم ، كسانى هستند كه من به ياد آنان هستم و آنان به ياد من اند» .
۷۸.امام عسكرىـ از پدران بزرگوارش عليهم السلام ـ :روزى پيامبر خدا به يكى از يارانش فرمود : «اى بنده خدا! براى خدا دوست بدار و براى خدا نفرت بدار ، و براى خدا ، دوستى بورز و براى خدا ، دشمنى نما ؛ زيرا ولايت (دوستى و سرپرستى) خداوند ، جز با اينها به دست نمى آيد و آدمى ، مزه ايمان را نمى چشد ، هر چند نماز و روزه اش بسيار باشد ، مگر آن كه چنين باشد . اين روزها برادرى (دوستى) مردم با يكديگر ، عمدتا به خاطر دنيا شده است . به خاطر دنيا با يكديگر دوستى مى ورزند و به خاطر دنيا با هم دشمنى مى كنند و اين ، در نزد خداوند ، ارزشى ندارد» .
مرد گفت : اى پيامبر خدا! چگونه بدانم كه من براى خدا ، دوستى و يا دشمنى مى ورزم؟ و چه كسى دوست خداست تا دوستش بدارم و چه كسى دشمن خداست تا دشمنش بدارم؟
پيامبر خدا به على عليه السلام اشاره كرد و فرمود : «اين را مى بينى؟» .
مرد گفت : آرى.
فرمود : «دوست اين ، دوست خداست . پس دوستش بدار و دشمن اين ، دشمن خداست . پس دشمنش بدار . دوست اين را دوست بدار ، حتّى اگر قاتل پدر و فرزندت باشد و دشمن اين را دشمن بدار ، حتّى اگر پدر يا فرزندت باشد» .
