۱۴۳.المَحَجّة البيضاء :آورده اند كه عابدِ دوره گرد اَزدى ، در اثناى گردش خويش ، به الياس عليه السلام برخورد . الياس عليه السلام ، او را به ازدواج كردن فرمان داد و از ترك ازدواج ، نهيَش كرد و سپس فرمود : «با چهار طايفه از زنان ، ازدواج مكن : مُختلعه ، مُباريه ، عاهِره ، و ناشِزه» .
مختلعه ، زنى است كه هر دم ، بى جهت ، تقاضاى [طلاقِ] خُلع مى كند . مباريه ، زنى است كه با مال و منال دنيا ، بر ديگر زنان ، مباهات و فخرفروشى مى كند . عاهره ، زن بدكاره معروف به داشتن روابط نامشروع با ديگران است . خداوند متعال فرموده است : «نه زنانى كه [ پنهانى ] دوستِ مرد مى گيرند» ، و ناشزه ، ۱ زنى است كه در كردار و گفتار ، بر شوى خويش بلندى مى كند كه برگرفته از «نَشَز» ، به معناى زمين مرتفع و بلند است .
۱۴۴.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :با پيرزن و زن نازا ازدواج مكن ؛ چرا كه من به فراوانى تعداد شما مباهات مى كنم .
1 / 6
كارهاى شايسته در هنگام شوهر دادن دختران
الف ـ نظرخواهى از دختر
۱۴۵.المعجم الكبيرـ به نقل از عمر ـ :پيامبر خدا صلى الله عليه و آله هر گاه مى خواست زنى از خانواده اش را شوهر دهد ، از پشت پرده به او مى فرمود : «دخترم! فلانى از تو خواستگارى
كرده است . اگر دوستش ندارى ، بگو : نه ؛ زيرا هيچ كس نبايد از گفتنِ نه ، شرم كند . اگر هم دوست دارى ، سكوت تو [نشانه] موافقت است» .
1.ناشزه : زنى كه از فرمان شوهرش سركشى مى كند .
