زمین - صفحه 17

۲.امام حسين عليه السلام :على بن ابى طالب عليه السلام در مسجد جامع كوفه بود كه مردى از اهل شام برخاست و گفت : ... مرا از نخستين چيزى كه خداى متعال آفريد ، خبر ده!
فرمود : «نور را آفريد» .
گفت : آسمان ها را از چه آفريد؟
فرمود : «از بخار آب» .
گفت : زمين را از چه آفريد؟
فرمود : «از كف آب» .
گفت : كوه ها را از چه آفريد؟
فرمود : «از امواج» .

۳.امام باقر عليه السلامـ در باره آغاز آفرينش ـ :همه چيز ، آب بود و عرش او بر آب جاى داشت . ۱ پس خداوند ـ كه نامش ارجمند باد ـ آب را فرمود و آتشى شعله ور گشت . سپس به آتش امر كرد و آتش فرو نشست و از آتشِ فرو نشسته ، دودى برخاست و خداوند از آن دود ، آسمان ها را آفريد و زمين را از خاكستر ، خلق كرد .
سپس ميان آب و آتش و باد ، منازعه در گرفت . آب گفت : من بزرگ ترين لشكر خدا هستم . باد گفت : من بزرگ ترين لشكر خدا هستم . آتش گفت : من بزرگ ترين لشكر خدا هستم .
پس خداوند عز و جل به باد وحى فرمود كه : «تو ، بزرگ ترين لشكر من هستى» .

1.اشاره اى است به آيه ۷ از سوره هود. علّامه سيّد محمّدحسين طباطبايى در اين باره مى گويد : اين كه عرش خدا در آن روز بر آب جاى داشت ، كنايه از اين است كه فرمان روايى خداوند متعال ، بر آب ، استوار بود كه مادّه حيات است . تخت فرمان روا ، نماد سلطنت اوست و قرار گرفتنش بر جايى ، در واقع ، قرار گرفتن فرمان روايى او بر آن جاست (الميزان فى تفسير القرآن : ج ۱۰ ص ۱۵۱) .

صفحه از 106