زمین - صفحه 71

۴۱.امام صادق عليه السلام :بدانيد كه آن سوى اين مغرب شما ، سى و نُه مغرب است . زمينى سفيد (نورانى) و آكنده از مخلوق كه همگى از نورِ آن زمين ، روشنايى مى گيرند . آنان چشم به هم زدنى ، خداوند عز و جل را نافرمانى نكرده اند، و نمى دانند كه آدم ، آفريده شده يا آفريده نشده است .

۴۲.امام كاظم عليه السلام :بار خدايا ، اى پروردگار هفت آسمان و هفت زمين و آنچه در آنها و بين آنهاست!

۴۳.تفسير القمّىـ به نقل از حسين بن خالد ـ :به امام رضا عليه السلام گفتم : مرا از معناى اين سخنِ خداوند : «و سوگند به آسمان داراى بافته ها» آگاه فرما .
امام عليه السلام انگشتان دو دستش را در هم فرو برد و فرمود : «[ اين گونه ]آسمان به زمين ، تنيده شده است» .
گفتم : چگونه به زمين ، تنيده شده است ، در حالى كه خداوند مى فرمايد : «آسمان ها را بدون ستونى كه آن را ببينيد ، بر افراشت» ؟
فرمود : «سبحان اللّه ! مگر نه اين است كه خداوند مى فرمايد : «بدون ستونى كه آن را ببينيد» ؟» .
گفتم : چرا .
فرمود : «ستونى هست ؛ امّا شما آن را نمى بينيد» .
گفتم : خداوند ، مرا فداى تو كند! اين ، چگونه است؟
امام عليه السلام دست چپ خود را گشود و سپس دست راستش را بالاى آن نهاد و فرمود : «اين ، زمين دنياست و آسمان دنيا ، مانند گنبدى روى آن است . زمين دوم ، روى آسمان دنياست و آسمان دوم ، مانند گنبدى روى آن است . زمين سوم ، روى آسمان دوم است و آسمان سوم ، چونان گنبدى بر فراز آن است . زمين چهارم ، روى آسمان سوم است و آسمان چهارم ، چونان گنبدى بر فراز آن است . زمين
پنجم ، روى آسمان چهارم است و آسمان پنجم ، مانند گنبدى بر فراز آن است . زمين ششم ، روى آسمان پنجم است و آسمان ششم ، چونان گنبدى بر فراز آن است ، و زمين هفتم ، روى آسمان ششم است و آسمان هفتم ، مانند گنبدى بر فراز آن است ، و عرش خداوند رحمان ـ كه خجسته باد ـ بر فراز آسمان هفتم است. اين است سخن خداوند كه مى فرمايد : «او كه هفت آسمان را به صورت طبقات آفريد»«و همانند آنها هفت زمين را آفريد ، و فرمان در ميان آنها فرود مى آيد» .
صاحب فرمان ، پيامبر خدا و وصىّ پس از پيامبر خداست كه در روى زمين ، قائم است. اين فرمان ، در حقيقت ، از فراز آسمان فرود مى آيد و با گذر از ميان آسمان ها و زمين ها ، به او مى رسد» .
گفتم : پس زير پاى ما ، بيش از يك زمين نيست ؟
فرمود : «[آرى] ! زير پاى ما ، بيش از يك زمين نيست و شش زمين ديگر ، بر فراز مايند» .

صفحه از 106