«وَ أْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلَاةِ وَ اصْطَبِرْ عَلَيْهَا .^۱
و كسان خود را به نماز فرمان ده و خود بر آن شكيبا باش» .
توجّه به خدا ، نه تنها در تأمين نيازهاى معنوى و آرامش روانى خانواده مؤثّر است ، بلكه در رهايى از تنگناهاى مادّى زندگى نيز نقش دارد . از اين رو ، اهل بيت عليهم السلام در گرفتارى ها، از خانواده خود مى خواستند كه از نماز و دعا يارى جويند. ^۲
بديهى است كه تأكيد بر نماز در تربيت دينى ، به معناى بى توجّهى به ديگر ارزش ها نيست ؛ بلكه برنامه ريزى جهت پرورش همه ارزش هاى اسلامى و انسانى در خانواده ضرورى است ، چنان كه از پيامبر صلى الله عليه و آله روايت شده است كه مى فرمايد :
أدِّبوا أولادَكُم عَلى ثَلاثِ خِصالٍ : حُبِّ نَبِيِّكُم ، وَ حُبِّ أهلِ بَيتِهِ ، وَ عَلى قِراءَةِ القُرآنِ .^۳
فرزندان خود را بر سه خصلت ، تربيت كنيد : دوست داشتن پيامبرتان ، دوست داشتن اهل بيت او ، و خواندن قرآن .
نيز روايت شده كه امام على عليه السلام خطاب به كميل بن زياد فرمود :
يا كُمَيلُ ! مُر أهلَكَ أن يَروحوا فى كَسبِ المَكارِمِ ، وَ يُدلِجوا فى حاجَةِ مَن هُوَ نائِمٌ .^۴
اى كميل ! به خانواده ات فرمان بده كه روزها در پى كسب خصلت هاى والاى انسانى بروند ، و شبانگاهان ، در پى رفع نياز خُفتگان .