مَن سَعى فى نَفَقَةِ عِيالِهِ وَ والِدَيهِ فَهُوَ كَالمُجاهِدِ فى سَبيلِ اللّهِ .^۱
كسى كه براى تأمين هزينه خانواده اش و پدر و مادرش تلاش كند ، همانند مجاهدِ راه خداست .
در شمار ديگرى از احاديت ، تأمين هزينه خانواده ، صدقه محسوب شده است :
نَفَقَةُ الرَّجُلِ عَلى أهلِهِ صَدَقَةٌ .^۲
نفقه دادن مرد به خانواده اش ، صدقه است .
در برخى از احاديث نيز آمده است :
أوَّلُ ما يوضَعُ فى ميزانِ العَبدِ نَفَقَتُهُ عَلى أهلِهِ .^۳
نخستين چيزى كه در ترازوى [ اعمال ] بنده گذاشته مى شود ، نَفَقه اى است كه به خانواده اش داده است .
گشاده دستى در حدّ توان ^۴ براى تأمين نيازهاى خانواده نيز توصيه شده است :
أرضاكُم عِندَ اللّهِ أسبَغُكُم عَلى عِيالِهِ .^۵
خوشايندترين شما نزد خداوند ، كسى است كه خانواده خود را بيشتر در رفاه ، قرار بدهد .
البتّه افراط در گشاده دستى ، نكوهيده است . بنا بر اين ، گشاده دستى براى خانواده نبايد از مرز اعتدال ، خارج گردد .