امام علی علیه السلام

اللّهُمَّ إنَّكَ تَعلَمُ أنَّهُ لَم يَكُنِ الَّذي كانَ مِنّا مُنافَسَةً في سُلطانٍ ، ولَا التِماسَ شَيءٍ مِن فُضولِ الحُطامِ ، ولكِن لِنَرُدَّ المَعالِمَ مِن دينِكَ، ونُظهِرَ الإِصلاحَ في بِلادِكَ، فَيَأمَنَ المَظلومونَ مِن عِبادِكَ ، وتُقامَ المُعَطَّلَةُ مِن حُدودِكَ .

بار خدايا ! تو مى‌‏دانى كه آنچه از ما سر زد، از سرِ قدرت‏‌طلبى، يا به دست آوردن چيزى از متاع بى‌‏ارزش دنيا نبود؛ بلكه براى اين بود كه نشانه‌‏هاى دينت را بازگردانيم و در شهرهايت، آبادانى پديدار سازيم تا بندگان ستم‏ديده‌‏ات در امنيّت باشند و احكام بر زمين مانده‌‏ات بر پا شوند.

نهج البلاغة: الخطبة 131

>احادیث>احادیث موضوعی>الفبایی>غ

تعداد بازدید : 110969

غذاخوردن - صفحه 181

۳۶۴.امام صادق عليه السلام :در حال تكيه دادن ، غذا نخور و از تكيه دادن بدتر ، اين است كه در حال دراز كشيدن باشى .

۳۶۵.الكافىـ به نقل از محمّد بن مسلم ـ :روزى بر امام باقر عليه السلام وارد شدم و ايشان تكيه داده بود و غذا مى خورد . در حالى كه براى ما روايت مى شد كه اين كار ، مكروه است . من شروع به نگاه كردن به ايشان كردم . امام عليه السلام مرا به غذايش تعارف كرد . چون از خوردن فراغت يافت ، فرمود : «اى محمّد! شايد در اين فكرى كه پيامبر خدا ، از زمانى كه خداوند ، او را مبعوث كرد تا وقتى از دنيا رفت ، هيچ چشمى او را نديد كه در حال تكيه دادن ، غذا بخورد؟» .
سپس خود جواب خويش را داد و فرمود : «آرى! به خدا سوگند ، از زمانى كه خداوند ، مبعوثش كرد تا زمانى كه از دنيا رفت ، هيچ چشمى نديد كه او ، در حال تكيه دادن ، غذا بخورد» .

۳۶۶.كتاب من لايحضره الفقيهـ به نقل از عمر بن ابى شعبه ـ :امام صادق عليه السلام را ديدم كه در حال تكيه دادن ، غذا مى خورد . سپس از پيامبر خدا ياد كرد و فرمود : «ايشان تا زمانى كه از دنيا رفت ، هرگز در حال تكيه دادن ، غذا نخورد» .

توضيح

نهى از خوردن غذا در حال تكيه دادن ـ چنان كه از شمارى از احاديث گذشته استفاده مى شود ـ به دليل آن است كه جبّاران و مستكبران ، آن سان غذا مى خورده اند . بنا بر اين ، اگر در زمانى كه اين عادت ، منسوخ شده ، يا به دليل ديگرى كسى در حال تكيه دادن ، غذا ميل كند ، مانعى ندارد ، چنان كه امام صادق عليه السلام چنين غذا صرف نموده است .