۴۶۳.سنن أبى داوودـ به نقل از ابو ايّوب انصارى ـ :پيامبر خدا هر گاه مى خورد يا مى آشاميد ، مى گفت : «سپاس ، خداوندى را كه غذا و آب مى دهد و آن را مى گواراند ، و برايش راه خروجى قرار داده است» .
۴۶۴.صحيح البخارىـ به نقل از ابو اُمامه ـ :پيامبر صلى الله عليه و آله پس از آن كه سفره اش برچيده مى شد ، مى گفت : «سپاس فراوان و پاك و خجسته ، خداوند را ؛ سپاسى هماره و پيوسته كه از آن استغنا نمى جوييم ، اى پروردگار ما!» . ۱
۴۶۵.الشكر ، ابن ابى الدنياـ به نقل از اَنَس ـ :پيامبر خدا چون غذايش را مى خورد ، مى گفت : «سپاس ، خداوندى را كه به من خوراك و آب داد و هدايتم فرمود و مرا [با نعمت هايش] به هر آزمون نيكويى آزمود . سپاس ، خداوندِ روزى دهِ نيرومند استوار را . ۲ بار خدايا! هر خوبى اى را كه به ما عطا كردى و روزىِ ما قرار دادى ، از ما باز مگير و ما را از سپاس گزارانت قرار ده» .
۴۶۶.سنن أبى داوودـ به نقل از ابو سعيد خُدرى ـ :پيامبر صلى الله عليه و آله هر گاه غذايش را تمام مى كرد ، مى گفت : «سپاس ، خدايى را كه ما را آب و غذا داد و مسلمانمان قرار داد» .
1.در باره معانى محتمل ديگرى كه براى بخش پايانىِ اين دعا برشمرده اند ، ر .ك : نيل الأوطار : ج ۶ ص ۵۱ ، تحفة الأحوذى : ج ۹ ص ۲۹۷ ، الأذكار النَّوَوية : ص ۲۳۵ ، عون المعبود : ج ۱ ص ۲۳۵ .
2.متين : هر چيز محكم و نيرومند كه هيچ ضعف و سستى به او راه نيابد . وصف خداوند به نيرومندى و متانت ، بدان معناست كه او بر هر چيزى در كمال توانايى و اقتدار است (مجمع البحرين : ج ۳ ص ۱۶۷۰ مادّه «متن») .