۱۵.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :[خدايا!] از تو درخواست مى كنم خشنودى به قضا[يت ]را . از تو درخواست مى كنم زندگى خوش پس از مرگ را . از تو درخواست مى كنم لذّت نگاه به رويَت را و شوق ديدارت را ، و مصون ماندن از رنجى زيانبار و فتنه اى گم راهساز را .

۱۶.امام على عليه السلام :خوش ندارم در كودكى بميرم و به بهشت بروم ، در حالى كه بزرگ نشده ام ، تا اين كه پروردگارم را بشناسم .

۱۷.امام زين العابدين عليه السلام :معبود من! چه لذّتبخش اند خطوراتى كه بر اثر ياد تو به دل ها الهام مى شوند! و چه شيرين است حركت به سوى تو با نيروى وهم ^۱ و پيمودن راه هاى غيب! و چه خوش است طعم محبّت تو! و چه گواراست نوشيدن [شراب ]قُرب تو! پس ، ما را از اين كه از خود برانى و دور كنى ، در پناه خويش بگير .

۱۸.امام صادق عليه السلام :اگر مردم بدانند كه شناخت خداوند عز و جل چه ارزشى دارد ، هرگز به زرق و برق زندگى دنيا و ناز و نعمت آن ـ كه خداوند ، دشمنان را از آن بهره مند ساخته است ـ چشم نمى دوختند ، و دنياى آنان در نظرشان پست تر از خاك زير پايشان مى بود ، و از شناخت خداوند عز و جلمتنعّم مى گشتند ، و از آن ، چنان لذّت مى بردند كه شخصى از بودن دائمى در باغ هاى بهشت به همراه اولياى خدا لذّت مى برد .
شناخت خداوند عز و جل انيس هر بى كسى ، و يار هر تنهايى ، و روشنى بخش هر تاريكى اى ، و نيرودهنده هر ناتوانى ، و شفابخش هر بيمارى است .

ر . ك : ص 409 (خدا / مبحث دوم / فصل يكم : ارزش توحيد)
و دانش نامه عقايد اسلامى : ج 5 ص 11 (خداشناسى / بخش دوم / فصل يكم : ارزش توحيد) .