خدا - صفحه 201

۲۰۹.بحار الأنوارـ به نقل از صحف ادريس عليه السلام ـ :اى اَخنوخ! ۱ رستگار شد ، آن كه مرا شناخت و نابود شد ، آن كه مرا نشناخت . شگفتا از كسى كه مرا نمى يابد ، در صورتى كه هيچ گاه بدون من نيست . چگونه بدون من باشد ، در حالى كه از هر نزديكى به او نزديك ترم و از شاه رگ گردن به او نزديك ترم؟

ر . ك : ص 417 ، ح 18 .

7 / 18

جامعه نمونه

قرآن

«هر كس پاداش دنيا را بخواهد ، پاداش دنيا و آخرت ، نزد خداست ، و خدا ، شنواى بيناست» .

«و اگر مردم آبادى ها ايمان آورده و به تقوا گراييده بودند ، قطعاً بركاتى از آسمان و زمين برايشان مى گشوديم ؛ ولى تكذيب كردند . پس به [كيفر] دستاوردشان [گريبان] آنان را گرفتيم» .

حديث :

۲۱۰.امام على عليه السلامـ در نامه اش به محمّد بن ابى بكر و مردم مصر ـ :تقواى الهى پيشه كنيد ؛ زيرا هيچ چيز به مانند تقوا ، در بردارنده خوبى ها نيست ، و با هيچ چيز چون تقوا به خوبى هاى دنيا و آخرت ، نمى توان رسيد . خداوند عز و جل مى فرمايد : «به كسانى كه تقوا پيشه كردند ، گفته شد : پروردگارتان چه فرو فرستاد؟ گفتند : خوبى . براى كسانى كه در اين دنيا خوبى كنند ، خوبى است ، و سراى آخرت ، خوب تر است ، و چه نيكوست سراى پرهيزگاران» .
بدانيد ـ اى بندگان خدا ـ كه مؤمن ، براى سه پاداش كار مى كند ۲ : يا براى خير دنيا ، كه خداوند ، پاداش كار او را در دنيايش مى دهد . خداوند سبحان ، در باره ابراهيم فرمود : «و مزد او را در دنيا داديم و او در آخرت ، از صالحان است» . پس ، هر كه تنها براى خداى متعال كار كند ، خداوند عز و جل پاداش او را در دنيا و آخرت مى دهد و نيازهايش را در دنيا و آخرت برآورده مى سازد كه مى فرمايد : «اى بندگان من كه ايمان آورده ايد! از پروردگارتان بترسيد . براى آنان كه در اين دنيا نيكى كنند ، پاداشى است ، و زمين خدا ، گسترده است . شكيبايان ، مزدشان را بى حساب دريافت مى كنند» . پس ، خداوند براى آنچه در دنيا به ايشان دهد ، در آخرت از آنان حساب نمى كشد . خداوند عز و جلمى فرمايد : «براى كسانى كه نيكى كنند ، نيكى است و زيادتى» . نيكى ، همان بهشت است و زيادت ، همان دنيا .
و يا براى خير آخرت [كار مى كند ،] كه در اين صورت ، خداوند با هر كار نيكى ، يك گناه را مى پوشاند (پاك مى كند) . خداوند عز و جل مى فرمايد : «همانا خوبى ها بدى ها را از بين مى برند . اين ، يادآورى اى است براى يادآوران» ، و چون روز قيامت شود ، خوبى هايشان محاسبه مى شود و سپس ، در ازاى هريك از آنها ده تا هفتصد برابر [پاداش ]به ايشان عطا مى كند . خداوند عز و جل مى فرمايد : «اين ، پاداشى است از جانب پروردگار تو ؛ دَهِشى به حساب» . و مى فرمايد : «پس ، براى آنان دو برابر آنچه انجام داده اند ، پاداش است و آنها در غرفه ها[ى بهشتى ]آسوده خاطر خواهند بود» . پس ـ خدايتان رحمت كناد ـ چنين پاداشى را بخواهيد و براى آن كار كنيد و به آن ، ترغيب نماييد .
بدانيد ـ اى بندگان خدا ـ كه تقواپيشگان ، خوبىِ اكنون و آينده (دنيا و آخرت) را به دست آوردند . با اهل دنيا در دنيايشان شريك شدند ؛ امّا اهل دنيا در آخرت آنان با ايشان شريك نيستند . خداوند ، از دنيا به اندازه اى كه كفايتشان كند و بى نيازشان گردانَد ، برايشان مباح شمُرد . خداوند ـ كه عزيز باد نام او ـ مى فرمايد : «بگو : چه كسى زيورى را كه خدا براى بندگانش پديد آورده ، و نيز روزى هاى پاك را حرام گردانيده است؟ بگو : اينها در زندگى دنيا براى كسانى است كه ايمان آورده اند و روز قيامت [نيز ]ويژه آنان است . اين گونه ، آيات خود را براى گروهى كه مى دانند ، به روشنى بيان مى كنيم» .
در دنيا به بهترين وجه زيستند و از بهترين خوردنى هاى آن خوردند . با اهل دنيا در دنيايشان شريك شدند : از خوراكى هاى پاكيزه اى كه آنها مى خورند ، خوردند و از نوشيدنى هاى پاكيزه اى كه آنها مى نوشند ، نوشيدند و از بهترين پوشاك هايى كه آنها مى پوشند ، پوشيدند و در بهترين خانه هايى كه آنها سكونت مى كنند ، سكونت كردند و با بهترين همسرانى كه آنها به ازدواج خود در مى آورند ، ازدواج كردند و بهترين مَركب هايى را كه آنها سوار مى شوند ، سوار شدند . همچون اهل دنيا ، لَذّت دنيا را چشيدند و فردا[ى قيامت ]نيز همجوار خداوندند و از او تمنّا مى كنند و خدا ، تمنّاهاى آنان را بر مى آوَرد و هيچ دعاى آنان را رد نمى كند و از لذّت هاى [آخرت ]آنان ، هيچ نمى كاهد . پس ـ اى بندگان خدا ـ آن كه خِرَد دارد ، به چنين چيزى شوق مى ورزد و با در پيش گرفتن تقواى الهى ، براى چنين چيزى كار مى كند ، و البته هيچ اراده و نيرويى ، جز از آنِ خدا نيست!

ر . ك : و ص 135 (ارزش خداشناسى)
ص 409 (ارزش توحيد)
و توسعه اقتصادى بر پايه قرآن و حديث : ص 37 (اهمّيت پيشرفت اقتصادى / خوش بختى دنيا و آخرت)
و ص 69 (بركت هاى پيشرفت اقتصادى / برپايى دين و دنيا) .

1.اَخنوخ ، نام عبرى ادريس پيامبر است .

2.اشاره است به اين كه هدف مؤمن ، رسيدن به پاداش دنيا يا آخرت و يا هردو است .

صفحه از 417