۲۶۷.امام صادق عليه السلام :هر كس معتقد باشد كه خدا را با حجاب يا به داشتن صورتى يا نمونه اى مى شناسد ، مشرك است ؛ زيرا حجاب او و نمونه او و صورت او چيزى غير از اوست .

۲۶۸.الكافىـ به نقل از ابن ابى العوجاء ـ :به امام صادق عليه السلام گفتم : ... چرا [خدا ]از خلق در حجاب گشت و برايشان پيامبران فرستاد ، در صورتى كه اگر خود ، بى واسطه اين كار (هدايت) را مى كرد ، زودتر به او ايمان مى آوردند؟
به من فرمود : «واى بر تو! چگونه از تو در پرده است كسى كه قدرتش را در وجود تو نشانت داد : نبودى و بود شدى ، خُرد بودى و بزرگ شدى ، ناتوان بودى و توانا شدى و پس از توانايى ، دوباره ناتوان مى شوى . تن درست هستى و بيمار مى شوى و پس از بيمارى، باز تن درست مى شوى، دست خوش خشم و خشنودى مى شوى ، شاد هستى و غمگين مى شوى ، غمگينى و شاد مى شوى ، نفرت دارى و بعد ، عشق مى ورزى ، پس از آن كه عشق مى ورزى ، متنفّر مى شوى ، تصميم مى گيرى پس از درنگت و درنگ مى كنى و سپس ، تصميم مى گيرى . نمى خواستى و مى خواهى ، و مى خواستى و نمى خواهى . گاه گريزانى و گاه راغب . نااميدى ، و اميدوار مى شوى ، اميد دارى و نااميد مى شوى ، چيزى را به خاطر مى آورى كه در ذهنت نبوده است و آنچه را كه نيك مى دانى ، از يادت مى رود» .
ايشان ، پيوسته [نشانه هاى] قدرت خدا را كه در وجود من است و نمى توانم انكارش كنم ، برايم مى شمرد تا جايى كه گمان بردم خداوند متعال ، به زودى ميان من و او ظاهر خواهد گشت!