«[آيا بت هايى كه معبود شما هستند ، بهترند] يا آن كس كه خلق را آغاز مى كند و سپس آن را باز مى آورد ، و آن كس كه از آسمان و زمين به شما روزى مى دهد؟ آيا معبودى با خدا هست؟ بگو : اگر راست مى گوييد ، برهان خويش را بياوريد» .

حديث

۳۱۷.امام على عليه السلامـ در سفارش به فرزندش حسن عليه السلام ـ :اى فرزندم! بدان كه اگر پروردگارت شريكى داشت ، حتماً پيامبران او [نيز] نزد تو مى آمدند و حتماً نشانه هاى پادشاهى و سلطنت او را مى ديدى ، و افعال و صفات او را مى شناختى ؛ امّا خداوند ، همچنان كه خود خويشتن را وصف كرده ، يگانه معبود است ، و هيچ كس در پادشاهى [بر عالم هستى] ، رقيب او نيست .

۳۱۸.امام صادق عليه السلامـ در پاسخ اين پرسش كه : چگونه خدا واحد است؟ ـ :در دانش ، واحد (بسيط) است و واحد بودن او همانند ديگر واحدها نيست ؛ زيرا هر واحدى غير از او جزءپذير است ، در حالى كه خداوند ـ تبارك و تعالى ـ واحدى است كه داراى اجزا [چه ذهنى و چه خارجى] نيست ، و شمارش در باره او صدق نمى كند .

۳۱۹.امام رضا عليه السلامـ در پاسخ پرسش مردى دوگانه پرست كه گفت : آفريدگار جهان ، دوتاست ؛ دليل بر يكى بودن او چيست؟ ـ :همين كه مى گويى : دوتاست ، خود ، دليل بر اين است كه آفريدگار ، يكى است ؛ چون ادّعاى دومى را فقط زمانى مى كنى كه يكى را اثبات كرده باشى . پس در باره يك خدا اتّفاق نظر است . بيشتر از يكى ، محلّ اختلاف است [و تو كه مدّعى دوم هستى ، بايد وجود او را اثبات كنى] .

ر . ك : ص 457 (توحيد در تدبير / دلايل بر وحدت تدبير) .

2 / 1 ـ 2

تفسير توحيد

۳۲۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر چيزى نسبتى (صفتى و هويّتى) دارد و نسبت خداوند ، [سوره ] «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» است . ^۱