2 / 2
پيامبران عليهم السلام
قرآن
«و پيش از تو ، هيچ پيامبرى نفرستاديم ، مگر اين كه به او وحى كرديم كه : معبودى جز من نيست . پس مرا عبادت كنيد» .
«و در ميان هر امّتى ، پيامبرى فرستاديم كه : خدا را بپرستيد و از طاغوت دورى كنيد . پس ، از آنان كسى است كه خدا [او را] هدايت كرد و از آنان كسى است كه گم راهى بر او سزاوار گشت . بنا بر اين ، در زمين بگرديد و ببينيد فرجام تكذيب كنندگان چگونه بوده است» .
«بگو : اين است راه من ، [و] من و هر كس پيروى ام كرد ، با بصيرت ، به سوى خدا دعوت مى كنيم و خدا منزّه است ، و من از مشركان نيستم» .
«پس يادآورى كن كه همانا تو يادآورى كننده اى و تو را بر آنان تسلّطى نيست» .
حديث
۳۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :ستايش ، خدايى را ... كه در پسِ نورش ، خويشتن را از خلقش در پرده داشت ... و پيامبران را در ميان آنان برانگيخت ... تا بندگان در باره پروردگارشان آنچه را نمى دانند ، دريابند و او را به ربوبيّتش كه انكار مى كردند ، بشناسند و در اُلوهيتش كه در آن سرگشته بودند ، يگانه اش بدانند .
۳۳.امام على عليه السلامـ در بيان رسالت پيامبران ـ :پس فرستادگان خود را در ميان آنان برانگيخت و پيامبرانش را پياپى به سوى آنان فرستاد تا پيمان فطرتش (توحيد) را [كه به آنان امانت سپرده بود] از آنان باز خواهند و نعمتِ از ياد رفته اش را به آنان يادآور شوند و با رساندن پيام ، حجّت را بر آنان تمام كنند .
