۴۲۷.امام باقر عليه السلام :اللّه ، به معناى معبودى است كه خلق ، از دريافت چيستى او و احاطه يافتن بر چگونگى اش درمانده اند . عرب مى گويد : «اَلَهَ الرَّجُلُ» ، يعنى «در آن چيز ، حيران شد و نتوانست آن را از هر جهت بشناسد» ، و [مى گويد : ]«وَلَه» ، يعنى «پناه برد به چيزى ، به خاطر ترس و حذر از چيزى» . پس ، «اِله» آن است كه از حواسّ خلق ، پوشيده است ... و جمله «اللّهُ أحَدٌ» ، يعنى «معبودى است كه خلق در ادراك او و شناخت همه جانبه چگونگى اش حيران اند و در الاهيّت ، منحصر به فرد است و از صفات مخلوقاتش مُبَرّاست» .