۲۳۷.امام على عليه السلام :زنهار! آرزوها و نيرنگ ها تو را نفريبند ، كه اين (فريب خوردن از آنها) ، بهترين دليل حماقت است.

7 / 3

غفلت

۲۳۸.امام على عليه السلام :كسى كه دچار غفلت شود ، آرزوها او را مى فريبند و آن گاه كه پرده كنار رود و آنچه تصوّرش را هم نمى كرده است از جانب خداوند بر او آشكار گردد، افسوس ، او را فرا مى گيرد .

۲۳۹.امام على عليه السلام :هر كه غفلت كند ، به خويشتن ستم مى ورزد و عقب گرد مى كند و گم راهىِ خود را هدايت مى پندارد و آرزوها فريبش مى دهند، و آن گاه كه كارش تمام شود [و بميرد ]و پرده از برابرش كنار برود و آنچه تصوّرش را هم نمى كرده ، برايش هويدا گردد، دست خوش افسوس و پشيمانى مى شود .

7 / 4

گناه كردن

۲۴۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :آدم عليه السلام پيش از آن كه گناه كند ، ^۱ اَجَلش پيش روى او بود و آرزويش پشتِ سرش . چون گناه كرد ، خداوند ، آرزويش را پيشِ چشم او قرار داد و اَجَلش را پشت سرش . از اين رو، پيوسته آرزو مى كند تا مى ميرد.

۲۴۱.علل الشرائعـ به نقل از معمّر بن يحيى ـ :به امام باقر عليه السلام گفتم : چرا مردم با آن كه خِرد دارند ، نمى فهمند؟ ^۲
فرمود: «زمانى كه خداوند ـ تبارك و تعالى ـ آدم عليه السلام را آفريد ، اَجَل او را پيشِ رويش قرار داد و آرزويش را پشتِ سرش، و چون مرتكب خطا شد ، آرزويش را پيش روى او قرار داد و اَجَلش را پشتِ سرش. از اين روست كه خِرد دارند ؛ امّا نمى فهمند» .