۳۰۲.امام على عليه السلام :هر كه عنان آرزويش را رها كند ، با اَجَلش به زمين مى خورد.

۳۰۳.امام على عليه السلام :هر كه در ميدان آرزويش بتازد ، با اَجَلش به زمين مى خورد.

۳۰۴.امام على عليه السلام :بر آرزو پيشى گيريد و قبل از هجوم اَجَل ، كارى بكنيد؛ زيرا به زودى آرزوى مردم قطع مى شود و اَجَل ، گريبانشان را مى گيرد.

۳۰۵.امام على عليه السلام :دنيا ، چيزى نيست ، جز نيستى و رنج و دگرگونى ها و عبرت ها ... و از عبرت هايش، يكى اين است كه انسان به آرزويش نزديك مى شود ؛ امّا به ناگاه ، اَجَلش او را در مى رُبايد، و نه آرزويى بر مى آيد و نه آرزومندى مى مانَد .