۵۶.امام صادق عليه السلامـ در دعا ـ :اى كسى كه براى هر خيرى چشم اميد به او دارم و هنگام هر لغزشى ، از خشم او در امانم!

2 / 9

آرزوى بايسته هنگام قطع شدن آرزوها

۵۷.امام زين العابدين عليه السلام :معبود من! از هر كه درخواست نمودم ، مرا از عطايش محروم ساخت و از هر كس هر آرزوى ممكنى داشتم ، از من دريغ كرد و هر كس كه براى خواهشى به او اميد بستم يا براى ترس و بيمى نزدش رفتم ، خلافِ انتظارم را از او ديدم و شكّ من در اين باره [كه به مخلوق، اميد نشايد بست،] به يقين و گمان من ، به شناخت [قطعى] و اميد من به يأس تبديل شد و آن گاه كه آرزوها برآورده نگشتند و همه رشته ها بُريده شدند، ضرورت، مرا به سوى تو كشاند و يقين كردم كه تلاش من ، به جايى نمى رسد و كوششم به نتيجه نمى رسد ، مگر با كمك تو و هر كس خير را بخواهد ، نمى تواند مرا به آن خير و خوبى برساند ، مگر با اجازه تو.