۸۱.امام على عليه السلام :هر كه به آنچه نزد خداست، راغب باشد، به آرزوهايش نائل مى آيد.

۸۲.امام على عليه السلام :اگر شما به خدا اميد ببنديد ، به آرزوهايتان مى رسيد و اگر به غيرِ خدا اميد ببنديد ، به آمال و آرزوهايتان دست نمى يابيد .

ر . ك : ص 131 (تكيه بر غير خدا) .

3 / 6

كمك جستن از خدا

۸۳.امام على عليه السلامـ در حكمت هاى منسوب به ايشان ـ :بار خدايا! آرزوها به كَرَم تو بسته اند . پس با خشم و ناخشنودى ات [از من] ، بندهاى آنها را قطع مكن.

۸۴.امام على عليه السلام :معبود من! اگر عمل اطاعت آميز من در پيشگاه تو ناچيز است ، امّا در عوض ، آرزوى فراوان به لطف اميدبخش تو بسته ام.
معبود من! چگونه از درگاه تو محروم باز گردم ، در حالى كه همه گمانم به بخشندگى تو، آن است كه مرا مورد مهر خويش قرار دهى و كامياب ، بازَم گردانى؟
معبود من! نوميدىِ نوميدان را بر گمان نيكم به تو، چيره نگردانيده ام . پس، از ميان اميدواران ، بر اميد نيك، مُهر بطلان مزن [و مرا نوميد بر مگردان] .

۸۵.امام زين العابدين عليه السلامـ در آنچه به ايشان نسبت داده شده است ـ :معبود من!... تو آن رئوف مهربان نيكوكارِ كريمى هستى كه هر كه را به او رو آورد ، نوميد بر نمى گردانَد و آرزومندانش را از درگاهش نمى رانَد. اميدواران ، در بارگاه تو بار مى افكنند و آرزوهاى عطاخواهان ، در ميدان تو توقّف مى كنند. پس آرزوهاى ما را با ناكامى و يأس ، پاسخ مده و جامه هاى نوميدى و يأس بر ما مپوشان.