۱۷۲.پيامبر خدا صلى الله عليه و آلهـ در نصيحت ايشان به ابو ذر ـ :اى ابو ذر! از به فردا افكندن آرزويت بپرهيز؛ زيرا تو در امروزِ خويش هستى ، نه در فردا . پس اگر فردايى برايت بود ، در آن فردا نيز چنان خواهى بود كه امروز هستى و اگر فردايى برايت نبود ، افسوس نخواهى خورد كه امروز ، كوتاهى كرده اى.

۱۷۳.امام على عليه السلام :من بر شما از دو چيز مى ترسم: پيروى از هوس و آرزوى دراز؛ زيرا پيروىِ هوس ، از حق باز مى دارد و آرزوى دراز ، آخرت را از ياد مى بَرَد .

۱۷۴.امام على عليه السلام :خداوندِ پاك ، از بلندآرزوىِ بدكردار ، نفرت دارد.

۱۷۵.امام على عليه السلام :بدترينِ مردم ، كسى است كه بلندآرزو و بدكردار باشد.

۱۷۶.امام على عليه السلام :از آرزوى دراز بپرهيز؛ زيرا بسا فريب خورده اى كه فريبِ آرزوى درازش را خورد و عملش را تباه كرد و عمرش را به سر آورد و نه به آرزويش رسيد و نه [عمر و عملِ] از دست رفته را جبران كرد.

۱۷۷.امام زين العابدين عليه السلامـ در سفارش به فرزند خويش امام باقر عليه السلام ـ :بدان كه اين ساعت ها عمر تو را مى بَرَند و تو به نعمتى نمى رسى ، مگر با جدا شدن از نعمتى. پس ، از آرزوى دراز بپرهيز؛ زيرا اى بسا آرزومند آرزويى كه به آن نمى رسد و گرد آورنده مالى كه آن را نمى خورَد!