5 / 3
كمترين درجه شناخت امام
۱۷۱.امام صادق عليه السلام :كمترين درجه شناخت امام ، اين است كه [بدانى] او هم تراز پيامبر است ـ بجز در درجه نبوّت ـ و وارث اوست و فرمان بردارى از او ، فرمان بردارى از خدا و فرمان بردارى از پيامبر خداست، و اين كه در هر كارى ، بايد تسليم او بود و به او ارجاع داد و گفته او را گرفت.
5 / 4
وظيفه كسى كه شناخت امام زمانش براى او ناممكن يا دشوار است
۱۷۲.كمال الدينـ به نقل از زراره ـ :امام صادق عليه السلام فرمود: «زمانى بر مردم فرا مى رسد كه امامشان از آنان غايب است».
به ايشان گفتم: مردم در آن زمان، چه كنند؟
فرمود: «بر عقيده خويش (امامت) استوار بمانند تا برايشان آشكار گردد».
۱۷۳.كمال الدينـ به نقل از حارث بن مغيره ـ :از امام صادق عليه السلام پرسيدم: آيا ممكن است وضعى پيش آيد كه مردم ، امام را نشناسند؟
فرمود: «ممكن است چنين شود».
گفتم: در اين صورت ، چه كنند [و تكليفشان چيست]؟
فرمود: «به همان امر نخست، چنگ زنند تا [امرِ] ديگر برايشان آشكار شود».
۱۷۴.امام صادق عليه السلام :هر گاه وضعى پيش آمد كه امامى را نديدى تا از او پيروى كنى، كسى را كه دوست مى داشته اى ، دوست بدار، ۱ و كسى را كه دشمن مى داشته اى ، دشمن بدار، ۲ تا اين كه خداوند عز و جل او را آشكار گرداند.
1.يعنى : از ائمّه عليهم السلام و از اعتقاد به امامت آنان ، دست بر مدار. البتّه دوست داشتن آنان ، اقتضا دارد كه به آنچه از آثارشان باقى مانده است ، عمل شود و به راويان اخبارشان مراجعه شود. و احتمالاً مى توان آن را تعميم داد كه شامل راويان و علماى ربّانى بشود؛ همانان كه در زمان روى كار آمدن امام نيز ، كسانى كه امكان دسترس به او را ندارند ، به ايشان مراجعه مى كنند (مرآة العقول: ج ۴ ص ۵۹).
2.يعنى : از پيشوايان باطل و ستم و پيروان آنان را دشمن بدار و اين ، مستلزم دورى كردن از راه و رسم آنان، يعنى بدعت ها و عقايد باطل و قياس و استحسانات است.
