سخنى در باره مسئوليت ها و اختيارات امام

در مورد آنچه در فصل هشتم ، با عنوان «شئون امام» گذشت ، چند نكته قابل توجّه است :
1 . شئون امامت و يا اختيارات امام ، مشترك است ميان پيامبرانى كه علاوه بر ابلاغ احكام و معارف دينى ، مسئوليت اجراى آن را نيز بر عهده دارند، و امامانى كه اوصياى پيامبران اند ، و فقهايى كه در عصر غيبت امام ، واجد شرايط رهبرى اند . به سخن ديگر ، اختيارات حكومتىِ امام ، اختياراتِ حاكم و حكومت مشروع دينى است ؛ زيرا تشكيل حكومت ، بدون اين اختيارات ، شدنى نيست .
2 . اختياراتى مانند فرماندهىِ نيروهاى مسلّح ، قضاوت ، عفو مجرمان ، دريافت حقوق مالى و امامت جمعه ، نشان دهنده نقش محورىِ امامت و رهبرى ، در نظام اسلامى است .
3 . اختيارات امام ، نوعى وظيفه براى او نيز محسوب مى گردد .
4 . ثبوت مسئوليت ها و اختيارات ذكر شده براى امام ، منافاتى با واگذارىِ بخشى از آنها به ديگران و نظارت بر كار آنان ندارد .
5 . سعه و ضيق اختيارات فقهاى واجد شرايط رهبرى در عصر غيبت ، بستگى به استنباط فقها از نصوص (متون) اسلامى و نقش مردم در حكومت دينى دارد ؛ ولى به هر حال ، اختيارات رهبر بايد متناسب با وظايف او باشد .