۳۶۹.امام على عليه السلام :خداوند عز و جل پيشوايان حق را موظّف ساخته است كه خود را با مردم تهى دست، همسان سازند تا نادارىِ تهى دست ، او را به جوش نياورد .
۳۷۰.امام على عليه السلام :خدا مرا پيشواى آفريدگان خود قرار داده است . از اين رو ، بر من واجب فرموده كه در باره خودم و خورد و خوراك و پوشاكم ، همانند مردمان تهى دست باشم تا فقير به فقيرى من تأسّى جويد ، و توانگر را هم توانگرى اش به سركشى نكشاند .
۳۷۱.امام على عليه السلام :پيشواى مسلمانان ، هر گاه زمام امور ايشان را به دست گيرد ، [بايد ]همانند فقيرترينِ آنان جامه بپوشد تا مبادا فقر فقير ، بر او فشار بياورد و او را بكشد .
۳۷۲.امام على عليه السلام :بر پيشوايانِ حق است كه در خوراك و پوشاك ، از ضعيف ترين قشر رعيّتشان پيروى كنند و به خود، چيزى را اختصاص ندهند كه آنان قادر به تهيّه آن براى خود نباشند ، تا فقير [سر و وضع] آنها را ببيند و به وضعى كه دارد ، از خداوند متعال خرسند باشد ، و توانگر آنها را ببيند و بر سپاس گزارى و فروتنى اش افزوده شود .
۳۷۳.امام على عليه السلامـ از نامه ايشان به عثمان بن حُنَيف ـ :بدان كه هر پيروى را پيشوايى است كه به او اقتدا مى كند و از نور دانش وى پرتو مى گيرد . بدان كه پيشواى شما ، از دنيايش به دو جامه (پيراهن و شلوار) فرسوده ، و از خوراكش به دو گِرده نان ، بسنده كرده است .
