۳۸۶.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :حكمران ، پنج وظيفه دارد : گردآورىِ فَى ء (خراج و غنيمت) به صورت شايسته و هزينه كردنِ آن به صورت شايسته ، و اين كه براى [تصدّىِ ]كارهاى امور مردم ، از بهترين كسى كه مى شناسد، كمك بگيرد ، و مردم را [در مرزها و سرزمين دشمن ]معطّل نكند و آنها را به نابودى نكشاند ، و كار مردم را به فردا نيفكند .
۳۸۷.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر كس زمام كارى از كارهاى مسلمانان را به دست گيرد و كسى را جانبدارانه بر آنان امير گردانَد ، لعنت خدا بر او باد ! و خداوند، توبه و فِديه اى از او نمى پذيرد تا آن كه او را به دوزَخ ببَرَد . و هر كس قُرُقگاه خدا را به كسى ببخشد ، به قُرُقگاه خداوند، به ناحق، تجاوز كرده است . پس لعنت خدا بر او باد !
۳۸۸.امام على عليه السلام :حكمران ، از عهده آنچه خداوند بر دوش او نهاده است ، بر نمى آيد ، مگر با جدّيت و يارى جستن از خدا ، و پذيرفتن حق و شكيبايى بر آن ، خواه بر او سبك آيد ، خواه سنگين .
۳۸۹.امام صادق عليه السلام :امير مؤمنان عليه السلام به عمر بن خطّاب فرمود : «سه چيزند كه اگر آنها را به ياد بسپارى و به كارشان ببندى ، تو را از ديگر چيزها بى نياز مى گردانند ، و اگر آنها را فرو گذارى ، هيچ چيز ديگرى به تو سود نمى بخشد» .
عمر گفت : آنها چيست ، اى ابوالحسن؟
امير مؤمنان فرمود : «جارى ساختنِ حدود [الهى ]در باره خويش و بيگانه ، حكم كردن بر پايه كتاب خدا در حال خشنودى و خشم ، و تقسيم عادلانه[ى بيت المال ]ميان سفيد و سياه» .
عمر به ايشان گفت : به جانم سوگند كه كوتاه و رسا گفتى .
