انسانيت صعود كرده اند ، اطلاق مى گردد و استعمال آن در معناى لغوى، اندك است و نيز استعمال آن در «امامان آتش» ، ۱ به لحاظ نشان دادن نقطه نهايىِ انحطاط انسان ، در مقابل نقطه اوج تكامل اوست .
به هر حال ، آيات و احاديثى كه در اين جا تحت عنوان «امامت» خواهند آمد، اختصاص به امامت امامان حق دارند ۲ و پيش از آن ، اشاره به دو نكته ضرورى است:
1 . طرح تفصيلى موضوع «امامت از منظر قرآن و حديث» ، به عنوان يك اصل اعتقادى ، در دانش نامه عقايد اسلامى خواهد آمد . همچنين در دانش نامه اهل بيت عليهم السلام در قرآن و حديث ، به تفصيل ، شرح حال امامان اهل بيت عليهم السلام را مطرح خواهيم كرد . بنا بر اين، آنچه در اين جا ملاحظه مى شود ، تنها بخشى از مطالب مربوط به اين موضوع است تا دانش نامه ميزان الحكمة از حكمت هاى اعتقادى، بى بهره نماند .
2 . آنچه در اين بخش در دوازده فصل خواهدآمد، ديدگاه هاى قرآن و احاديث اسلامى در باره امامت و رهبرىِ انسان هاى كاملى است كه در همه اعصار ، يكى پس از ديگرى ، از طرف خداوند متعال، مسئوليت هدايت ظاهرى و باطنىِ جامعه و يا هدايت باطنىِ انسان هاى مستعد ، به آنان واگذار شده و فيوضات الهى ، به بركت وجود آنان نازل مى گردد . البتّه برخى از عناوين ، مانند : «شئون امامت» و «واجبات امام» ، شامل واليانِ منصوب از طرف امام و حاكمانى كه حكومت آنان مورد تأييد ايشان است نيز مى گردد .
1.ر.ك: قصص : آيه ۴۱ .
2.آيات و احاديثى كه به موضوع پيشوايان باطل، ارتباط دارند ، در مَدخل «ولايت»، در همين دانش نامه، خواهند آمد .
