۱۲۹.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه امّتم شش چيز را روا بشمارند ، نابود مى شوند : هر گاه لعن كردن يكديگر در ميانشان رواج يابد ، شراب بنوشند ، ابريشم بپوشند ، كنيزكان خُنياگر برگيرند ، و مردان به مردان و زنان به زنان ، بسنده كنند.

۱۳۰.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :هر گاه در ميان امّتم ده چيز ^۱ پديدار گردد ، خداوند ، آنان را به ده چيز مبتلا مى كند : هر گاه زكات ندهند ، دام ها مى ميرند هر گاه صدقه ندهند ، بيمارى ها بسيار مى شود . هر گاه ربا بخورند ، لغزش ها فزونى مى گيرد . هر گاه پادشاهانْ ستم كنند ، خداوند عز و جل آنان را به دشمنْ گرفتار مى كند . هر گاه به ناحقّ قضاوت كنند ، بركت ها مى رود . هر گاه از حدود خدا تجاوز كنند ، خداوند عز و جل قتل را بر آنان چيره مى گرداند . و هر گاه ترازو را كم بگذارند ، خداوند ، كاستى (/ معلوليّت) را بر آنان مسلّط مى كند.

۱۳۱.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :اين امّت ، پيوسته در خير است و دست خدا بر سرِ اوست ، تا زمانى كه قاريان آن (عالمان دين) ، از اميرانش جانبدارى نكنند و نيكان آن ، نابه كارانش را به نيكى نستايند و خوبان آن ، از بدانش حمايت نكنند . پس هر گاه چنين كردند ، خداوند متعال ، دستش را از سرِ آنان برمى دارد و سپس ستمگرانشان را بر آنان مسلّط مى گردانَد و آن ستمگران ، آنان را سخت شكنجه مى كنند و به فقر ، گرفتارشان مى سازند و دل هايشان را از وحشت ، پُر مى كنند .

۱۳۲.امام على عليه السلام :دادگرى خدا ، پيوسته بر سرِ اين امّت ، گسترده است ، تا زمانى كه قاريان
آنان (عالمان دين) ، به حاكمانشان نگرايند و تا زمانى كه نيكان آنان ، گنهكارانشان را نهى كنند . اگر چنين نكنند ، سپس فرياد كمك خواهى سر دهند و بگويند : «معبودى جز خداى يگانه نيست» ، خداوند در عرش خويش مى فرمايد : «دروغ مى گوييد . شما در اين سخن ، صادق نيستيد» .